Αδελφότητα Ζωτικιωτών Αθήνας”
Δημητρίου Μίχα
Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα μᾶς φέρνει ἐνώπιον τῶν Παθὼν τοῦ Θεανθρώπου, ἐφ’ ὅσον ἡ δογματικὴ διδαχὴ τῆς Ἐκκλησίας τονίζει ὅτι στὴν περίπτωσι τοῦ Χριστοῦ ἡ ἕνωσι τῶν δύο φύσεων (τῆς θεϊκῆς καὶ τῆς ἀνθρωπίνης) εἶναι ὑποστατική.
«Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα, ότι εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της επαναστάσεως» (Σπ. Τρικούπης)
Ο Γ. Λαμπρινός στο βιβλίο του «Μορφές του εικοσιένα» γράφει:
«Δύο ήσανε οι σοβαρές επαναστατικές εστίες στον Μοριά απ΄όπου ξεπήδησαν οι πρώτες επαναστατικές φλόγες και σημείωσε την επίσημη αρχή της η Επανάσταση: η Καλαμάτα και η Πάτρα.
Δημητρίου Μίχα, φιλολόγου
Μέρος Πρῶτο
1. Ἡ θρησκευτικὴ πολιτικὴ τῶν αὐτοκρατόρων τοῦ 4ου αἰῶνος καὶ ἀρχὲς τοῦ 5ου
Ι. Ἐποχὴ Μεγάλου Κωνσταντίνου
Ἡ ἐποχὴ τῆς ὕστερης ἀρχαιότητας καὶ τῆς πρώιμης βυζαντινῆς περιόδου (287 μ.Χ- 565 δηλ. ἀπὸ τὸν Διοκλητιανό ἕως τὸ τέλος τῆς δυναστείας Ἰουστινιανοῦ) ἀποτελεῖ ἀναμφίβολα μία μεταβατικὴ περίοδο, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ὁποίας δρομολογοῦνται βαθιὲς ἀλλαγὲς στὶς πολιτικές, θρησκευτικὲς καὶ οἰκονομικὲς δομὲς τοῦ νεοσύστατου Ἀνατολικοῦ Ρωμαϊκοῦ κράτους ἢ Βυζαντινοῦ κράτους, ὅπως λαθεμένα καταγράφηκε ἀπὸ τὸν 17ὂν αἰῶνα.
Δημητρίου Μίχα, φιλολόγου
Μέρος Δεύτερο
- Ἡ ἀρχὴ τῆς ἑορτῆς
Ἡ ἑορτὴ τῆς 30ης Ἰανουαρίου καθιερώθη κατὰ τὸν ΙΑ΄ αἰῶνα ἐπὶ τῆς βασιλείας τοῦ Ἀλεξίου Κομνηνοῦ (1081 -1118). Μέχρι τότε οἱ λόγιοι ἅγιοι πατέρες ἐτιμῶντο ξεχωριστά, ὅταν στὴν ἀναθέρμανσι τῶν κλασσικῶν γραμμάτων προέκυψε μιὰ «ἔριδα» μεταξὺ τῶν πνευματικῶν κύκλων τῆς ἐποχῆς γιὰ τὸ ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς, ὑπῆρξε σπουδαιότερος ἀπὸ πλευρᾶς προσφορᾶς στὴν μελέτη τῶν ἀρχαίων κειμένων καὶ στὴν ἀντίστοιχη τῶν θεολογικῶν θεμάτων.
Δημητρίου Μίχα, φιλολόγου
Ἡ Κοινωνία μας σήμερα, ὅποια κρίσι οἰκονομικὴ καὶ ἂν πέρασε ἢ περνάει ἀκόμη, ὡς πρὸς τὴν νοοτροπία της, ἀπ’ ὅτι φαίνεται, βρίσκεται ἀκόμη στὴν ἐποχὴ τῆς πολιτισμικῆς ἀτομοκεντρικῆς εὐημερίας.
Ἀπὸ τὴν Θεατρικὴ παράστασι τῆς Ἀντιγόνης Σοφοκλέους ἀπὸ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο τῆς Ριζαρείου τὸ 2015 ποὺ εἶχε προξενήσει μεγάλη ἐντύπωσι [1]
Δημητρίου Μίχα
Οἱ περιπτώσεις Ἡρακλῆ καὶ Ἀντιγόνης τοῦ Σοφοκλῆ –
Μήδειας καὶ Φαίδρας τοῦ Εὐριπίδη
Ὁ Ἔρωτας στὸ ἀρχαῖο δράμα μὲ τὴν ρωμαντική, διαλεκτικὴ καὶ συναισθηματικὴ του μορφὴ ποὺ πληροῖ τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξι ὡς σχέσι μεταξὺ τῶν προσώπων καὶ λειτουργεῖ ὡς ἔκφρασι καταλυτικῆς δύναμης μὲ σκοπὸ νὰ διαμορφώσει τὴν ἐξέλιξι τῆς πλοκῆς μιᾶς τραγωδίας, εἶναι σχεδὸν ἄγνωστο θέμα.
Βασιλείου Διαμάντη
28/10/2020 – Μεσότοπος Λέσβου
Σεβαστέ πατέρα Αναστάσιε,
Αξιότιμοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης και των συλλόγων του Μεσοτόπου,
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Αγαπητοί γονείς,
Αγαπητά μας παιδιά,
Δημητρίου Μίχα
ἐρωτοχτυπημένες μὲ τὸν Ἰωσήφ, τὸν Βελλεροφόντη καὶ τὸν Ἱππόλυτο ἀντίστοιχα.
“Τὸ Μοτίβο τῆς ἄνομης «γυναικείας Βακχείας» μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ἔντονου, καὶ ἀνεξέλεγκτου ἐρωτικοῦ παροξυσμοῦ καὶ τῆς ἀσυγκράτητης ἐπιθυμίας ἡδονικῆς ἱκανοποίησης, τὸ συναντᾶ κανεὶς εὐρύτατα καὶ στὴν Ἑλληνικὴ μυθολογία μὲ πιθανὴ ἀρχέτυπη διήγησι ἐκείνης τῆς Βίβλου ὡς πολὺ ἀρχαιότερη”.
Γιάννης Μότσης
Ο Διογένης ο Λαέρτιος μας πληροφορεί πως:
“Αἰγύπτιοι μὲν γὰρ Νείλου γενέσθαι παῖδα Ἥφαιστον, ὃν ἄρξαι φιλοσοφίας, ἧς τοὺς προεστῶτας ἱερέας εἶναι καὶ προφήτας. ἀπὸ δὲ τούτου εἰς Ἀλέξανδρον τὸν Μακεδόνα ἐτῶν εἶναι μυριάδας τέσσαρας καὶ ὀκτακισχίλια ὀκτακόσια ἑξήκοντα τρία·
Δημητρίου Μίχα
Ἕνας γρίφος πού δὲν βρῆκε ἀκόμη λύσι καὶ θεωρεῖται δυσεπίλυτο πρόβλημα εἶναι ὁ χρόνος ἵδρυσης ἀλλὰ καὶ ἡ ὀνομασία τῆς πόλης τῶν Ἰωαννίνων, πράγματα πού ἡ ἱστορικὴ ἔρευνα ἀκόμη δὲν μπόρεσε νὰ προσδιορίσει ἐπακριβῶς.
Σελίδα 1 από 14
Κατασκευή ιστοσελίδας Ι. Μότσης.