Στις αρχές του Φλεβάρη του 1945 έλαβε χώρα ενα από τα πιο αμφιλεγόμενα συμβάντα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι βομβαρδισμοί κατά μεγάλων γερμανικών πόλεων αποφασίστηκαν από τους συμμάχους στο πλαίσιο της «Επιχείρησης Αστραπόβροντο», προκειμένου να καμφθεί η αντίσταση της ναζιστικής Γερμανίας και να ενισχυθούν οι επιθετικές ενέργειες των Σοβιετικών στο Ανατολικό Μέτωπο.

 Στις 13 Φεβρουαρίου 1945 η επίθεση ξεκινάει. Τα βομβαρδιστικά διέσχισαν ανενόχλητα την Γερμανία καθώς το Γερμανικό μέτωπο κατέρεε και δεν υπήρχαν δυναμεις να αμυνθούν κατά της Συμμαχικής επίθεσης. Την τελευταία στιγμή μόνο ο πληθυσμός της Λειψίας ειδοποιήθηκε και κλείσθηκε στα καταφύγια.Στην Γερμανική πόλη Δρεσδη, 1.400 αεροπλάνα ρίχνουν μέσα σε 14 ώρες στην πόλη χιλιάδες βόμβες. 2.978 τόνους συν 771 τόνους των αμερικανικών ιπτάμενων φρουρίων. Καταστρέφονται 75.358 σπίτια και 11.500 έχουν σοβαρές ζημιές. Στο κέντρο της πόλεως από τις 28.410 κατοικίες καταστρέφονται οι 24.866. Από τα 19 νοσοκομεία, τα 3 καταστρέφονται ολοσχερώς ενώ τα υπόλοιπα παθαίνουν σοβαρές ζημιές. Μέσα σε μιά μόνο νύχτα η πόλη ερημώνεται σε ακτίνα 6 τετραγωνικών χιλιομέτρων, έναντι μόνο 2 του Λονδίνου και μάλιστα σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Σε κάθε κάτοικο, συμπεριλαμβανομένων των νεκρών, αναλογούν 56 κυβικά μέτρα ερειπίων, δηλαδή το φορτίο 11 φορτηγών.

ΤΙ ΠΕΤΥΧΑΝ ΤΟΣΟΣ ΟΓΚΟΣ ΒΟΜΒΩΝ ;

Όσο για στρατιωτικούς στόχους; Μόνο ένα εργοστάσιο οπτικών χτυπήθηκε. Οι στρατιώτες έμειναν ανέπαφοι. Από τα 3 γκαράζ τραίνων μόνο ένα έχει λίγες ζημιές. Στα υπόστεγα 400 βαγόνια είναι εντάξει. Στις γραμμές 24 τραίνα περιμένουν να φύγουν. Καταλαβαίνει κανείς την αντίδραση των Αμερικανών που θέλησαν να “μπαλώσουν” την ιστορία, ευνοϊκά για την RAF.“Αν ο αριθμός των νεκρών ήταν υπέρμετρα μεγάλος και οι ζημιές των κατοικιών πολύ σημαντικές, είναι προφανές ότι οι βιομηχανικές και μεταφορικές εγκαταστάσεις, επλήγησαν εξ ίσου”…Μόνο που για την ανθρωποσφαγή της Δρέσδης, φαίνεται ότι τίποτα δεν είναι προφανές.

ΤΙ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΣΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ;

Η συμμαχική αεροπορία είχε αποφασίσει να υποσκάψει το ηθικό του πληθυσμού. Όλη η στρατηγική της αποσκοπούσε στην ολοκληρωτική καταστροφή της πόλεως. Η προσεκτική δοσολογία βομβών, 75% εμπρηστικές και φωσφόρου και 25% εκρηκτικές βόμβες, το υπολογισμένο σε 3 ώρες διάλειμμα -ανάμεσα στις συνεχείς επιθέσεις- που έπρεπε να παγιδεύσει και όσους είχαν σπεύσει να βοηθήσουν, οι βραδυφλεγείς βόμβες που προκαλούσαν τον πληθυσμό να βγεί από τα καταφύγια, το σχέδιο επιθέσεως σχήματος V που αφάνιζε τα πάντα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία. 135.000 πολίτες έχασαν τη ζωή τους από την ασφυξία και από τις πυρκαγιές, που προκλήθηκαν ηθελημένα από την τεράστια διαφορά θερμοκρασίας, της τάξεως των 800 και 1.000 βαθμών. Μέσα στη σύγχυση, όσοι επεβίωσαν προσπαθούν να διαφύγουν.Για να βεβαιωθούν ότι κανείς δεν θα γλιτώσει, μερικοί σχηματισμοί βομβαρδιστικών της RAF έλαβαν διαταγή να κατευθυνθούν προς το Σέμνιτς, σε απόσταση 30 μιλίων από τη Δρέσδη για να πλήξουν τους πρόσφυγες που είχαν καταφύγει εκεί.“Για πρώτη φορά στην ιστορία”, γράφει ο Ντ. Ίρβινγκ, “μία αεροπορική επιδρομή προκάλεσε τέτοιες καταστροφές σ’ έναν στόχο, ώστε δεν υπήρχαν αρκετοί επιζώντες για να θάψουν τους νεκρούς”.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Η ναζιστική προπαγάνδα με την σειρα της προσπάθησε να εκμεταλευτεί το εγκλημα του Βομβαρδισμού της Δρέσδης αγνοώντας τα δικά της εγκληματα πολέμου.Μίλησε για έγκλημα πολέμου και προσπάθησε να κερδίσει την παγκόσμια συμπάθεια, σε μια περίοδο που ήταν εμφανές ότι έχανε τον πόλεμο. Ανάλογη άποψη εξέφρασαν μετά τον πόλεμο και πολλοί πνευματικοί άνθρωποι απ' όλο το πολιτικό φάσμα, όπως ο νομπελίστας συγγραφέας Γκίντερ Γκρας και οι βρετανοί Σάιμον Τζένκινς, διευθυντής των Τάιμς του Λονδίνου, και Κρίστοφερ Χίτσενς, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Υποστήριξαν ότι η Δρέσδη, μία πόλη με έντονη πνευματική κίνηση και λαμπρά μνημεία, δεν είχε στρατιωτικούς στόχους για να προσελκύσει το ενδιαφέρον των συμμαχικών αεροπλάνων.

Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΤΣΩΡΤΣΙΛ

Την ίδια ώρα στην Αγγλία αντάλλασσαν συγχαρητήρια για το δημοκρατικό (πάντα) και προς το καλό της ανθρωπότητας έργο τους…Αργότερα, στα απομνημονεύματά του ο βρετανός Πρωθυπουργός Τσώρτσιλ μνημόνευσε με τα εξής λιτά και απέριττα λόγια την τραγωδία της Δρέσδης:“Τον επόμενο μήνα, κατευθύναμε μία σημαντική επίθεση κατά της Δρέσδης, κέντρο επικοινωνιών του Ανατολικού Μετώπου”