adelfotita  Αδελφότητα Ζωτικιωτών Αθήνας”

Σύλλογος Ζωτικιωτών "Η ΒΡΥΤΖΑΧΑ"   

Σύνδεση / εγγραφή

Αρχείο φωτογραφιών

Η Αδελφότητα Ζωτικιωτών στο Facebook

zotiko 2

Ο Σύλλογος Ζωτικιωτών στο Facebook

vrytzacha

Διαδικτυυακές Δημ. Υπηρεσίες

Screenshot 2023 04 27 at 1.38.35 PM

Ελληνικό Κτηματολόγιο

Screenshot 2023 04 27 at 1.48.41 PM

Α.Α.Δ.Ε.

Screenshot 2023 04 27 at 10.27.29 PM

Στα χρόνια που πέρασαν - Μέρος 3.

΄Εκτο :  Οι οπλαρχηγοί που έλαβαν μέρος στη μάχη για την κατά-ληψη της Σκάλας της Παραμυθιάς

του Μαριου Μπίκα

Οι Ζωτικιώτες οπλαρχηγοί αδελφοί Καρρά, Αθανάσιος (αριστερά) και Γεώργιος. Στο βάθος (βέλος) υπήρχε το λημέρι του Γιώργου Καρρά.

Φωτό:    Από το Αρχείο του  Καρρά Παν. Προέδρου της ΑΖΑ

Γ΄.     Οι οπλαρχηγοί αδελφοί Καρρά

Οι οπλαρχηγοί αδελφοί Καρρά, Γεώργιος (1878 – 1925) και Αθανάσιος, (1881 – 1941) γεννήθηκαν στο Ζωτικό των Ιωαννίνων.

Ως προς την ημερομηνία του θανάτου τους:

 -  Ο Κώστας Καρράς του Δημητρίου, εγγονός του Γεωργίου Καρρά : 

         « Ο παππούς μου ο Γιώργος Καρράς  πέθανε το 1925 την ημέρα των Θεοφανίων, καθισμένος πάνω στην καρέκλα. Η κόρη του η Θεο-δώρα μου έχει πει ότι ο πατέρας της πέθανε λίγους μήνες μετά τη γέννησή της. Αν ο παππούς μου ο Γεώργιος Καρράς είχε πεθάνει πριν γεννηθεί η κόρη του Θεοδώρα, θα της είχαν δώσει το όνομα  Γεωργία ».

-  Ο Ευάγγελος Παππάς,Ληξίαρχος του Δήμου Δωδώνης :

         «  Η Θεοδώρα, κόρη του Γεωργίου Καρρά και της συζύγου του Βασιλικής, γεννήθηκε στις  20.09.1924 ». 

-   Ο Ζωτικιώτης  Αθανάσιος  Αθανασόπουλος του Κωνσταντίνου (Ιωάννινα) :

 « Ο Αθανάσιος Καρράς απεβίωσε το 1941 »

Οι αδελφοί Καρρά έλαβαν μέρος, κυρίως, από το 1909 έως τις 23.02.1913 σε πολλές μάχες εναντίον του τούρκικου τακτικού στρατού, των τούρκικων αποσπασμάτων και των αλβανικών συμμοριών.  Από τις μάχες αυτές μέχρι σήμερα είναι γνωστές :

-          Η μεγάλη μάχη για την κατάληψη της Σκάλας της  Παραμυθιάς, 26.11.1912, στην οποία συμμετείχαν με 150 άντρες.

-          Η μάχη για την ανακατάληψη της Σκάλας της Παραμυθιάς από τους Τούρκους 24.12.1912.

-          Η μάχη στη Ντουσκάρα για τη διάρρηξη όλων των αποθηκών του τούρκικου κράτους.

-          Και η καταστροφή του τούρκικου Σταθμού στο χωριό  Κεράσοβο των Ιωαννίνων.  (Στη μάχη αυτή έδρασαν μόνοι τους)

Η δημιουργία και η διατήρηση του Σώματος των αδελφών Καρρά

Οι αδελφοί Καρρά, αφού μυήθηκαν  στηνΗπειρωτική Εταιρία, δίδοντας τον όρκο πίστης για την απελευθέρωση της Ηπείρου από τους Τούρκους,  με εντολή της σχημάτισαν αντάρτικο Σώμα. Η δημιουργία του, η διατήρησή του για τέσσερα περίπου χρόνια κάτω από τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή την εποχή εκείνη και η πολεμική ετοιμότητά του,  απαιτούσαν από τους αρχηγούς του διοικητικές και στρατιωτικές ικανότητες. Τις ικανότητες αυτές, ως απεδείχθη, διέθεταν σε υπέρμετρο βαθμό και οι δυο  οπλαρχηγοί του.

Δεν ήταν εύκολη υπόθεση να διοικεί κανείς ένα αντάρτικο Σώμα, απoτελούμενο από  150 έως 250 άντρες σε στρατοκρατούμενη από τους Τούρκους περιοχή και μάλιστα χωρίς την ελληνική χορηγία. Η μόνη βοήθεια που τους παρείχε το τότε ελεύθερο ελληνικό κράτος, και όχι πάντοτε,  ήταν ο οπλισμός και τα πολεμοφόδια.

Επίσης προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι, ενώ στη μεγάλη μάχη για την κατάληψη της Σκάλας της Παραμυθιάς, σύμφωνα με όλες τις γραπτές μαρτυρίες και τις επίσημες στρατιωτικές εκθέσεις,  θρηνήσαμε νεκρούς και τραυματίες από τα Σώματα του Κουτούπη, του Κρομμύδα, του Δεληγιαννάκη και του τακτικού Στρατού, από το  Σώμα των αδελφών Καρρά δεν αναφέρθηκε απολύτως  καμία απώλεια.

Η μισθοτροφοδοσία των αντάρτικων και εθελοντικών Σωμάτων

Πολλοί οπλαρχηγοί  των αντάρτικων και εθελοντικών Σωμάτων της Ηπείρου λάμβαναν για τον εαυτό τους και για τους άντρες τους από το Μ. Σ. Η. ( Μικτό Στράτευμα Ηπείρου) μισθοδοσία, χρήματα δια σίτιση ή είδη διατροφής. Όλα τα χορηγούμενα  αναγράφονταν αναλυτικώς σε καταστάσεις, αποδείξεις ή βεβαιώσεις  τις οποίες υπέγραφαν ο παραλα-βών, οι μάρτυρες και ο υπεύθυνος.

Η μισθοδοσία για τους Οπλαρχηγούς ήταν πέντε τούρκικες λίρες το μήνα και για τους οπλοφόρους δύο (λίρες).

Ξεφυλλίζοντας όλες (;) τις καταστάσεις, βεβαιώσεις και αποδείξεις  μισθοτροφοδοσίας του Μ. Σ. Η. δε βρέθηκε τίποτε σχετικό για τους οπλαρχηγούς  αδελφούς Γεώργιο και Αθανάσιο Καρρά και Νικόλαο Κουτούπη. Αυτό σημαίνει ότι τα Σώματά  τους αυτοσυντηρούνταν ή, για μικρό χρονικό διάστημα συντηρήθηκαν από τα τρόφιμα που απεκόμισαν, διαρρηγνύοντας μαζί με άλλους οπλαρχηγούς  όλες τις αποθήκες[1]  του τούρκικου κράτους.

-  Κ.Δ. Στεργιόπουλου: « Το Μικτόν Ηπειρωτικόν Στράτευμα κατά την ελευθέρωση της Ηπείρου Οκτώβριος – Νοέμβρ. 1912 », Αθήνα, 1968 :

       «  Αρ. 11 (ΑΜ)

Ονομαστική Κατάστασις, εμφαίνουσα τον αριθμόν δυνάμεως Εθελ. Σώματος Νικολάου Δρόσου οπλαρχηγού.

Από 12 Νοεμβρίου μέχρι 23 ιδίου μηνός 

Ονοματεπώνυμο      Ηλικία    Καταγωγή   τόπ. διαμονής    επάγγελμα      έγγαμος ή άγα.

1. Δρόσος Νικόλ.        33        Ζώριστα            Αθήνα          καφετζής            άγαμος

2. Παππάς Ιωάννης    24          Βουλγαρέλι       Πειραιά        χωροφύλ.           έγγαμος

3.  Βασιλείου Λαμ.      28        Ριάχοβο        Ριάχοβο       καρβουνιέρ.         έγγαμος

4.  Μπέκας Αναστ.      26        Έλεζνα          Αθήνα           υπάλλ.                 άγαμος

5. Κούκιας Μιχ.         28         Λιβιάχοβο     Αθήνα           καρβουνιέρ.        άγαμος

6. Μακάρ. Ευάγγ.       32         Γράζενη        Αθήνα           καρβουνιέρ.        άγαμος

7. Χρήστου Σπυρ.       22         Τέροβο              ;                αρτοποιός           άγαμος

8. Νικολάου Μίχας     25        Τέροβο          Τέροβο          ποιμήν                 άγαμος

9.  Μάρκος Λάμπρου   27        Κουκλέσι      Κουκλέσι       γεωργός               έγγαμος

10. Μάνθου Ιωάν.       27        Τέροβο          Τέροβο          ποιμήν                άγαμος

11. Ιωάννου Ευάγ.       26        Τέροβο         Τέροβο           γεωργός              άγαμος

12. Τελιάκης Ευστάθ.   26        Στέρνες         Στέρνες         γεωργός              έγγαμος

13. Αναγνώστου Παν.   28        Ζώριστα       Ζώριστα         αγροφύλαξ          έγγαμος

14. Γαλάνης Γεώργιος   25       Λαψίστη        Λαψίστη         γεωργός             έγγαμος

15.  Μάνου Θεόδωρος  22        Κοσόλιανη    Κοσόλιανη     γεωργός             άγαμος

16.  Εμμανουήλ  Απόσ.   25       Κίσαμος        Κίσαμος         ποιμήν               άγαμος

Ο οπλαρχηγός                                                                              Εθεωρήθη                                                                                     

  Ν. Δρόσος                                                              Δ.Τ. Νότη Μπότσαρης  »

(σ.σ Στην παραπάνω κατάσταση, για να διευκολυνθούν οι αναγνώστες, διόρθωσα ορισμένα λανθασμένα ονόματα   χωριών καταγωγής των οπλοφόρων)

Του ιδίου : Σελ. 286

«    Βιβλίο εξόδων του Σώματος Μπότσαρη

                     Αρ. 6 (Α.Μ.)

Εις χωρίο Τόσκεση επληρώθησαν δια (8) οκτώ σφάγια και (200) διακοσίας οκάδας άρτου Γρόσια  εν όλω 550 (πεντακόσια πενήντα)

                                           Ζώριστα 31 Οκτωβρίου 1912

                                                          Ο Λαβών

                                                       Πύλιο   Τζίμας  »

Του ιδίου : Σελ. 290

                «  Αρ.17. [ΑΜ]

  Καπετάν Κρομμύδας,

Από 12 Ν/βρ. Έως 16 ιδίου   ψωμί  οκ.                                160

            »                      »                     τυρί  οκ.                            15

            »                      »                   σφάγια οκ.                            9

            »                      »                 κρεμμύδια οκ.        2

 

Τα άνω είδη βεβαιούμεν οι υποφαινόμενοι υπαρχηγοί του Σώματος Κρομμύδα ότι ελάβαμε παρά του Αρχηγείου προς διατροφήν του υφ’ ημάς Σώματος. 

                                                Βοριάδες 16 Νβρίου 1912

                                              Οι παραλαβόντες

                                              Ιωάνν. Σατάνζας

                                           Γεώργιος Χαντσάρας

Οι μάρτυρες

Καπιταν…

Σ. Μαλινδρέτος

 

Του ιδίου. Σελ. 298:

 

                  Αρ. 33 [ΑΜ]

Εις τους αρχηγούς  :

Φουρτούναν, Ζαχαράκην, Γερογιάννην,  Δρόσον εδόθησαν  λίρ. 98

Ζαχαράκης       λίρ. Τούρκ.        46

Γερογιάννης     λίρ. Τούρκ.        28

Φουρτούνας     λίρ. Τούρκ.        15

Δρόσος             λίρ. Τούρκ.          9

                                               _____

                         λίρ. Τούρκ.        98

Διδομένων ετέρων 98 λίρ. κατά την αυτήν αναλογίαν τα σώματα είναι πληρωμένα δι’ ένα μήνα

                                         ΄Εκαστον μέλος       λίρ. 2

                                          Έκαστος αρχηγός    λίρ. 5

Η Κατάληψη της Σκάλας της Παραμυθιάς

Μετά από συστηματική προετοιμασία και με τη συμμετοχή του τακτικού ελληνικού στρατού και όλων των αντάρτικων και εθελοντικών Σωμάτων η Σκάλα της Παραμυθιάς έπεσε στα ελληνικά χέρια στις 26.11.1912 :

-    Σπύρου Μουσελίμη :  « Το Πόποβο » 1970, σελ. 48  : 

    «  … στις 20 Νοέμβρη 1912 συγκεντρώνονται στο Πόποβο αρκετές ένοπλες δυνάμεις. Ο Κρητικός Μάρκος Δελληγιάννης (σ.σ. Δελη-γιαννάκης) με 30 Κρητικούς και Ηπειρώτες αντάρτες, ο Κερκυραίος Βάρφης, αξιωματικός της Ελληνικής Χωροφυλακής με 10, οι αδερφοί Καρραίοι από τη Λιβίστα με 150 (…)

-          Κωνσταντίνου Πανταζή:  « Οι Σουλιώτες », Αθήνα 1976 :

Σελ. 471 κ.472:      « Η δύναμις κατενεμήθη εις τρεις φάλαγγες :

Αριστερά φάλαγξ:  Τα εθελοντικά σώματα του Κουτούπη με 80 άνδρες οπλοφόρους από τα χωριά Πόποβο και Πετούσι και Γεωργίου Καρρά με 150 άνδρες από τα χωριά Λιβίκιστα, Γράζδενη, Πράδαλα.. Τα δυο αυτά σώματα θα ενήργουν κατά των Τούρκων που κατείχαν το χωριό Ελευθεροχώρι, αριστερά του δρόμου που πηγαίνει προς Παραμυθιά. (…)

Η αριστερά φάλαγξεις την οποίαν είχε ενταχθεί και η ομάς του μπάρμπα Θανάση, θείου του γράφοντος, με τριάντα οπλοφόρους χωριανούς, αφού αιφνιδίασε και σκότωσε τους περισσότερους από το τουρκικό φυλάκιο που είχαν οι Τούρκοι εις αντέρεισμα ανα-τολικώς του χωριού, μπήκαν στο Ελευθεροχώρι, καταδιώκοντας τους Τούρκους που έφευγαν πανικόβλητοι προς τα Σκάλα. » (…)

-  Κωνσταντίνου Α. Βακαλόπουλου:  «  ΄Ηπειρος », Θεσσαλονίκη 1992, σελ.673 – 674 :

 «  Οι μπέηδες της Θεσπρωτίας και οι τουρκικές συμμορίες συνέχισαν την τρομοκρατική δράση τους μέχρι την απελευθέρωση της Ηπείρου. Αλλά από το 1908 αντιμετώπιζαν την αντίσταση των ενόπλων ηπειρωτικών αντάρτικων σωμάτων, όπως π.χ. του Νικόλ. Κουτούπη, του Κώστα Ζωρκάδη από το Πόποβο, του Γιώργου και Αθαν. Καρρά από το Ζωτικό, οι οποίοι συνεργάζονταν με τον Ιωάννη Πουτέτσι » (…)

Ηπειρωτική Εστία (περιοδικό), τεύχος 10, Φεβρουάριος 1953, σελ. 134    ( του Αλέξανδρου Λεβαδέως)

« Την 23/11/12 ο υπολοχαγός Τεριακίδης αναφέρει εκ Ποπόβου ότι αφιχθείς εκεί την 20/22/12 με 100 Ευζώνους, εύρεν τους οπλαρ-χηγούς Δεληγιαννάκη με 26 Κρήτας και τους Ηπειρώτας Βάρφην με 10, Γεώργιον Καρράν και αδελφόν με 150, Νικόλαον Κουτούπην με 80 Ποποβίτας και άλλους οπλαρχηγούς και ιερείς, τεθέντες υπό τας διαταγάς του.  Αριθμός προσερχομένων ενόπλων χωρικών ακαθόριστος, κυμαινόμενος μεταξύ 200 – 300, προσθέτει δε  “ Λαμβάνοντες υπόψιν τον μέγα αριθμόν συγκεντρωμένων ανδρών διατάξατε επίθεσιν κατά Πλέσσιας και Παραμυθιάς “ »

-  Σ. Ράπτη: «  Τα κατά τον πόλεμον και την ΄Ηπειρον », καιροί, εφημερίδα, 21.02.1914

(…) « Και αυτούς λοιπόν προς τα Σουλιώτικα βουνά και μαζί με τους διαλεχτούς αρχηγούς και οι ανδρειωμένοι καπεταναίοι Παπαδιάς, Ζαχαράκης, Τριάντης, Κιάφας, Σταθάς, Κούκουλος, Γαλανός, Τζήμας, Φουρτούνας, Πεπόνης, Γιωργατζής, Γρηγόρης Κοσσυβάκης, Τσάρας, Κοσσυβάκης, Καρράς, Δεληγιαννάκης Δαμιανός, Μπράτος, Κουτούπης, Δρόσος και άλλοι » (…)                              

Οι γιοι  των αδελφών Καρρά

Οι γιοι του Γεωργίου Καρρά,   Δημήτρης και  Κώστας και ο γιος  του Θανάση Καρρά Γιάννης, κληρονομώντας από τους γονείς τους την αγάπη για την πατρίδα,  έλαβαν μέρος στην Εθνική αντίσταση καθ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής (1941-1945).  Πολέμησαν εναντίον των Ιταλών,  των Γερμανών και των Αλβανοτσάμηδων, λαμβάνοντας μέρος στην απελευθέρωση της Παραμυθιάς (30.06.1944), στη διήμερη μεγάλη μάχη της Μενίνας 16 και 17 Αυγούστου 1944, αλλά  και σ’ όλες τις άλλες μάχες που  έλαβαν χώρα στην Θεσπρωτία και στην ευρύτερη περιοχή. 

Ο Γιάννης, ο μόνος στη ζωή σήμερα (2013) απευθείας απόγονος των οπλαρχηγών Καρρά, υπήρξε για πολλά χρόνια Ληξίαρχος στη γενέτειρά του.  Αν και πλησιάζει το   ενενηκοστό έτος της ηλικίας  του, εξακολουθεί να υπηρετεί αφιλοκερδώς ως ιεροψάλτης την ενορία του Ζωτικού.                                                             

Η φωτογραφία με  οπλαρχηγούς και οπλοφόρους του 1912-1913

Πότε, πού  και από ποιον φωτογραφήθηκαν οι οπλαρχηγοί  και οι οπλοφόροι του 1912- 1913 δεν είναι  με βεβαιότητα γνωστό. Πιστεύεται όμως ότι φωτογραφήθηκαν ανάμεσα στα έτη 1909 και 1912 και σε κάποια πλαγιά της περιοχής Ποπόβου (;). Ποιος όμως ήταν ο φωτογράφος;

Επειδή η φωτογραφία αυτή δημοσιεύθηκε κατά καιρούς  σε διάφορα έντυπα και τελευταία αναρτήθηκε και σε πολλές ιστοσελίδες, με διαφο-ρετική αναγνώριση  των εικονιζόμενων σ’ αυτήν  οπλαρχηγών και οπλοφόρων, παραθέτω τις λεζάντες, αλλά και την άποψη ορισμένων συγγενών και γνωστών τους :

                            Οπλαρχηγοί και οπλοφόροι του 1912-1913                            Φωτό:  Από τα Παραμυθιώτικα Νέα (βλ. π. κ.)

 -   Σπύρου Μουσελίμη :  « Το Πόποβο », Γιάννινα 1970, σελ. 92

« Καπετανάτα της Ηπείρου (1909)

Πρώτη σειράαπό τα αριστερά : 1ος Κώστας Ζορκάδης (Πόποβο), Γιώργος Παπάς (Κεράσοβο), Γρηγόρης Κολιούσης (Βερνίκο).Δεύτερη σειρά :   9ος Νάσιος Καρράς (Λιβίκιστα).  Τετάρτη σειρά : 1ος Νάστος Παπάς (Πόποβο). Πέμπτη σειρά :  6ος  Γιάννης Παπάς (Γιάνναρος) (Πόποβο) ».

-          Παραμυθιώτικα Νέαεφημερίδα του Δημήτρη (Τάκη) Εργολάβου (Χρόνος 3ος, φύλλο 9-10, Δεκέμβρης – Γενάρης 1988- 1989

       Από το αρχείο του συγγραφέα Φώτη Αθανασίου (Ποταμιά Γλυκής

«  Στην πρώτη σειρά(δεύτερος από τα αριστερά διακρίνεται ο Αρχηγός της αντάρτικης ομάδας  Νικόλαος Χρήστος Κουτούπης … Στην πρώτη σειρά (τρίτος από τα αριστερά ο Βορειοηπειρώτης οπλαρχηγός Πουτέτσης και πρώτος από τα αριστερά ο Αναστάσιος Τελέλης. Ακριβώς πίσω από τον Τελέλη ο Κώστας Ζορκάδης. Δίπλα από τον Κώστα Ζορκάδη ο Κώστας Ράπτης. Ο Κώστας Ρούμπος μπροστά από το άλογο, ο Σπύρος Γαλάτσης όρθιος με τη φουστανέλα. Ο Νάστος Παππάς πίσω από το Γαλάτση. Στο  κέντρο αναγνωρίστηκαν ο Γιώργος και ο Θανάσης Καρράς

Στην παραπάνω φωτογραφία εικονίζεται αντάρτικο Σώμα Ορεινών Καταδρομών που έδρασε στα ορεινά και απόκρημνα βουνά της Παραμυθιάς (Σκάλα Απάνου και Σουλιωτοχώρια στα τελευταία χρόνια της Τουρκικής σκλαβιάς 1907 – 1913. Είναι οι αετοί της λευ-τεριάς, οι τιμωροί του Τούρκου δυνάστη που είχαν τον έλεγχο του μεγάλου δρόμου Παραμυθιά – Σκάλα – Γιάννενα (…) Είναι οι φλογι-σμένες ψυχές και τα σιδερένια κορμιά με τις αγέρωχες όψεις, που έζωσαν τ’ άρματα και άνοιξαν, με τους αγώνες και τη θυσία τους, διάπλατα το δρόμο, για να περάσει η «  Χιλιάκριβη  Λευτεριά ». Είναι πατεράδες και παππούδες επιζώντων συμπατριωτών μας, όπως ο αρχηγός του Αποσπάσματος  Νικόλαος Χρ.  Κουτούπης,  πατέρας του υπέργηρου Παραμυθιώτη Τσίλη Κουτούπη (…)

Είναι από τις πιο παλιές φωτογραφίεςπου κυκλοφόρησαν στη σκλαβωμένη περιοχή μας για πρώτη φορά στην ιστορία της φωτο-γραφίας. Και μάλιστα φωτογραφία αντάρτικου σώματος. Τη βρήκαμε στο οικογενειακό αρχείο του Ποποβίτη οπλαρχηγού Νικολάου Χρ. Κουτούπη κάτω από τη φωτογραφία υπάρχει χρονολογία 1907 -  1909.

Τα μαύρα χρόνια της τούρκικης σκλαβιάς κράτησαν 464 χρόνια. Από το 1449 μέχρι την 23η  Φλεβαρη 1913, η οποία πρέπει να κα-θιερωθεί εθνική τοπική γιορτή, όπως η 21η  Φλεβάρη στα Γιάν-νενα »

-   Η ΄Αννα Ντάνη – Βασιλείου(εγγονή του Αναστάση Τελέλη)

«  Η φωτογραφία με τους οπλαρχηγούς σώθηκε σε μοναστήρι, που βρίσκεται κοντά στον παλιό δρόμο Παραμυθιά – Μενίνα  Γιάννινα. Ο αδερφός μου ο Σωτήρης, που σήμερα ζει στη Σουηδία,  το 1970 πήγε στο Μοναστήρι αυτό  και έβγαλε αντίγραφο της φωτογραφίας.  ΄Υστερα ρώτησε την εποχή αυτή όλους τους ζώντες, γέρους και γριές του Ποπόβου και των άλλων χωριών, γράφοντας ακριβώς πίσω απ’ αυτήν το όνομα του κάθε  εικονιζόμενου οπλαρχηγού. Ο παππούς μου, ο Αναστάσης Τελέλης, που σκοτώθηκε στη μάχη της Σκάλας της Παραμυθιάς, εικονίζεται αριστερά στη δεύτερη  σειρά (;). Είναι όρθιος με μαύρο μούσι και  μαύρο σκούφο » 

-   Ο Μανούσακας Στυλιανός,  Πρόεδρος της Αργυρούπολης Ρεθύμνου, στην οποία έζησε και απεβίωσε το 1957 ο οπλαρχηγός  Μάρκος Δελη-γιαννάκης  : 

«  Στη φωτογραφία των οπλαρχηγών του 1912, στην πρώτη σειρά, δεύτερος  από τα αριστερά, ακουμπισμένος προς τα πίσω, με μούσι και σκούφο, με  το όπλο του να ακουμπά στο δεξί πόδι, είναι ο Μάρκος Δεληγιαννάκης. Την φωτογραφία την έδειξα και σε πεντέξι χωριανούς μου και αμέσως όλοι τον αναγνώρισαν ».

-   Ιστοσελίδα …

Η πληροφορία που κυκλοφόρησε σε ιστοσελίδα  της περιοχής ότι η φωτογραφία των οπλαρχηγών του 1912-1913 φυλασσόταν και εξακολουθεί να φυλάσσεται στη Μονή της Μίχλας της Τ.Κ. Πέντε Εκκλησιές του Δήμου Σουλίου, σύμφωνα με τις μαρτυρίες της Επιτρόπου αυτής, αλλά και άλλων ενοριτών,  δεν ευσταθεί.

Βιβλιογραφία  :

-  Σ. Ράπτη: «  Τα κατά τον πόλεμον και  την  ΄Ηπειρον », Καιροί, εφημερίδα, 21.02.1914

Ηπειρωτική Εστία (περιοδικό), τεύχος 10, Φεβρουάριος 1953, σελ. 134    ( του Αλέ-ξανδρου Λεβαδέως)

-  Κ.Δ. Στεργιόπουλου: « Το Μικτόν Ηπειρωτικόν Στράτευμα κατά την ελευθέρωση της Ηπείρου Οκτώβριος – Νοέμβριος 1912 », Αθήνα, 1968.

-  Σπύρου Μουσελίμη:  « Το Πόποβο », Γιάννινα 1970.

-  Κωνσταντίνου Πανταζή :  « Οι Σουλιώτες », Αθήνα 1976.

-  Παραμυθιώτικα Νέαεφημερίδα του Δημήτρη (Τάκη) Εργολάβου (Χρόνος 3ος, φύλλο 9-10, Δεκέμβρης – Γενάρης 1988 - 1989.

-  Κωνσταντίνου Α. Βακαλόπουλου:  «  ΄Ηπειρος », Θεσσαλονίκη 1992.

[1]. Σπύρου Μουσελίμη: « Το Πόποβο », Γιάννινα 1970, σελ. 48 :

  « Για τη συντήρηση των ενόπλων κατάσχονται όλες οι αποθήκες  της Ντουσκάρας που περιείχαν το ήμορο των αγάδων και το δέκατο του τουρκικού δημοσίου (γεωργ. φόρου 10% επί της παραγωγής. …»

Πρόσφατες αναρτήσεις

  • Δεν υπάρχουν δημοσιεύσεις προς εμφάνιση

Τοπολαλιά

 

Οι γειτονιές μας

ΒΡΥΤΖΑΧΑ web tv

Μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι

dd

Μετεωρολογικός σταθμός Ζωτικού

Screenshot 2023 04 27 at 5.14.24 PM

Screenshot 2023 04 27 at 10.43.18 PM

Ellinomatheia1

Screenshot 2023 04 27 at 11.18.15 PM

Screenshot 2023 04 28 at 12.10.11 AM

Λογοτεχνία

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: Ο ποιητής της πιο όμορφης ουτοπίας

Για τον Αγγελο Σικελιανό

Ο Αμερικάνος

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

Σαπφώ: η δέκατη μούσα, ο θηλυκός Όμηρος

Η ιστορία του Ζωτικού

Συμβόλαιο αγοροπωλησίας Ζωτικού

Μύθος και Λόγος - Μέρος 2.

ΖΩΤΙΚΟ (ΛΙΒΙΚΙΣΤΑ) ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Η εξέλιξη του πληθυσμού του Ζωτικού από την απελευθέρωσή του από τους Τούρκους έως σήμερα

Έρευνες

ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ και την λογοτεχνία - Μέρος 2.

Στα χρόνια που πέρασαν

ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ και την λογοτεχνία - Μέρος 3.

Γραμματικοί και Συντακτικοί Κανόνες του Ιδιώματος

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΣΤΟ ΖΩΤΙΚΟ

Το Ζωτικο στις τέχνες - Φρειδερίκη Παπαζήκου

Το Ζωτικο στις τέχνες - Φώτης Μότσης

Αφηγήσεις

Αφιερώματα

Περιηγήσεις

periigiseis

Γιορτές

giortes

Δημιουργίες

dimiourgies

Παρουσιάσεις

parousiaseis