Καιρός ν’ αναστήσουμε

τις ξεριζωμένες καρδιές μας.

Καιρός ν’ απαντήσουμε την άνοιξη

στο σταυροδρόμι του χρόνου.

Καιρός να κρατήσουμε τον θυμό

στο βλεφάρισμα των ματιών μας.

Η σκέψη μας

βγαίνει απ΄τη φύση του χώρου.

Χωρίς εγκατάλειψη

η ομορφιά δεν έχει υπόσταση.

Χωρίς παγωνιά

θα κρυώναμε

Χωρίς ζεστασιά

θα πεθαίναμε.

Γιάννης Μότσης