Και το λιθάρι ράγισε ...δεν άντεξε
στης αποσταμιάς την ανάσα...
καθώς η ρωγμή του γέμισε
με αρμυρισμένη πίκρα
Και παίρνει στη χούφτα του ο άνεμος
-ποιός ταχα τον μαέστρο έκανε -?
και σκορπά σ αλώνι...
νότες κύκνειου άσματος
τον έσχατο χορό να πράξουν ...
Δεν θ ακουστούνε προσευχές...
σε άβατο εγκλεισμό το προσκυνητάρι...
ούτε ικεσίες θα ακουστούν...
οι άγγελοι σ αφήσανε μονάχο...
Έρμη ψυχή ...το μόνο που σ απόμεινε...
αφού σε άλλο κορμί
δεν έλαχε να ζήσεις....
στο γένι του Θεού
νέα φωλιά να φτιάξεις .....
και νέα ζωή ν αρχίσεις!...
Βίκυ Μίχα