της Βασιλικής Μίχα
Εκεί , που η ματιά ,
σαν το ανθηρό της χαραυγής
ροδόνερο κι ανάσα στάζει στους βλαστούς της...
εκεί , ανταριασμένοι ίσκιοι
θηλιές θα κάνουν τα πλοκάμια της σιωπής
και πνιγηρές ορδές τους στεναγμούς της .
Εκει , που αρμενίζει ο λογισμός
και η καρδιά σαν έφηβη ροδίζει ,
εκεί η αλήθεια αιμοραγεί
αναρριχάται στην ψυχή
και ωμά της ψιθυρίζει :
Κλείσε τα μάτια ...
γιατί είναι η πλάνη σου το φως ...
στη σκοτεινιά θα δεις τα ανείπωτα
στον δρόμο σου να τέμνονται ,
θα δείς πως δύσκολα τα όνειρα
αμάραντα κρατάς ,
θα δείς πως εύκολα οι ανθοί
στη λησμονιά μαραίνονται ...!
.......................................
Βικυ Μίχα