Του έρωτα αγκάθι
πληγή στην παλάμη 
τ' αβέβαιο οργώνει
με αίμα σπειρώνει 
γι' αγάπης θαλάμη

Σε κλεμμένο φεγγάρι
την εικόνα σου είδα
τους πόθους μου γέρνω
με κάβους τους δένω 
σε ονείρου παγίδα

Εμπουσας φόβος
τα χείλη μου σφίγγει
το δάκρυ μου ρέει
στη σκιά σου που καίει
και ανάσες μου δίνει

Ρόδο του πόνου
ανθηρό μου λιοκλάδι
στα φύλλα σου ψάχνω
στεφάνι από χάδι

Καρδιά "μεθυσμένη"
στους ιστούς σου δεμένη
εξάντα δεν έχεις....
στου ονείρου τη χάση 
τον δρόμο έχεις χάσει
κι ανάποδα τρέχεις....