Τρεις κρεμασμένες στον φτελιά
και μια στον πλάτανο
Ο θάνατος ο έρωτας ο ο ο
θάνατος άναψε τα μακριά δαυλιά για να φεγγίζει η νύχτα
να φαίνεται καλά η κρεμασμένη
και τα φουστάνια της ίσα που σκέπαζαν ψηλά ώς τα κρυφά
τους άσπρους τους μηρούς της κορασίδας

Κοντόκλαρα είχε κρεμαστεί και σάλευε
θεόρατα ψηλά
πανύψηλα στα παιδικά μου μάτια
καθώς να προσπαθεί να πάρει ανάσα στα κλεφτά
μες απ᾽ τις τσέπες μας
απ᾽ τα ξεκάλτσωτα όνειρα και τα πατούμενά μας
απ᾽ την καρδιά μας να ρουφήξει
απ᾽ των σκυλιών το αλύχτισμα
να πάρει αέρα

σκυλιών ήχοι απ᾽ την αγρύπνια
του βουνού
κι᾽ ανήφορος με Αηλιά όι όι και με το χάρο παραμάσχαλα
η αγάπη