Την άδεια σου ζωή πως να γεμίσεις?
ικέτης σε προσκύνημα να γίνεις πως μπορείς ?
σε απομεινάρια ψάχνοντας , πια δύναμη θα βρείς
δρόμους σε όνειρα χαμένα να ορίσεις .
Στο θλιβερό , διάτριτο της ψυχής σου το υφάδι
αναμοχλεύεις τις θυσίες σου σε άδικους βωμούς
(αναζητώντας η ψυχή σου ένα χάδι )
άχνη πορφύρας ψάχνοντας σε ανέμους παγερούς
φώς σε ρωγμή ανασαιμιάς , φώς ουρανού σημάδι !
Αγκιστρωμένος σε ανόητα προσχήματα ,
για ανατολές που έχασες δακρύζεις
ουτοπικές κι αδήλωτες εικόνες ζωγραφίζεις ,
σαθρά και αβέβαια τα πατήματα ,
για μιά ζωή που μάταια παλεύεις να ορίζεις
μα σου την πνίγουν της ψυχής σου τα ανομήματα .
Την άδεια σου ζωή πως να γεμίσεις
στο δάκρυ , όπου για άναμα θωρρείς
μάταια .....πια δεν μπορείς ....
τον χρόνο που έχασες πίσω να γυρίσεις ...!!!
Βικυ Μίχα. 19/12/16