Ειναι η φλογα που ξυπναει 
πτεροεντα αρμενα απ την ληθη
ποθους χαμενους στην ομιχλη
και σε όρμους πρωτογνωρους τραβαει 

Ειναι το θρόισμα του ανεμου
ίαμα , χαδι και φιλι
ειναι η ειρηνη στου πολέμου
του σαλπιγκτή η ιαχή

Ειναι τα λογια τα ανθισμενα
του έφηβου στα δεκαοχτώ
ειναι φεγγαρια φωτισμενα 
σ έναν αφεγγαρο ουρανό
..............................................
Ειναι η εντέλεια του ονείρου
ο στιχος καθε ποιητη
ειναι το όριο του απείρου
του ίμερου η γλυκα κι η ενοχή...