Δημητρίου Μίχα   

 Στὸ χωριὸ Ἑλληνικὸ τοῦ Δήμου Βορείων Τζουμέρκων, τὸ πασίγνωστο πλέον Μουσεῖο «Σύγχρονης Τέχνης Θ. Παπαγιάννης», ὀργανώνει κατὰ τὸν μῆνα Αὔγουστο «Συμπόσια Γλυπτικῆς» καὶ παράλληλα πολιτιστικὲς ἐκδηλώσεις πού περιλαμβάνουν θεατρικὲς παραστάσεις, ποιητικὲς καὶ μουσικὲς βραδιὲς καὶ συναυλίες, διαλέξεις μὲ προβολές, ντοκιμαντέρ, καὶ ἐπιστημονικὲς εἰσηγήσεις, προβολὴ θεμάτων λαϊκοῦ πολιτισμοῦ καὶ φυσικὰ δραστηριότητες αἰσθητικῆς καὶ Τέχνης.  

Οἱ πνευματικὲς αὐτὲς συνάξεις ἔλαβαν τὸ περιεκτικὸ ὄνομα τοῦ «Συμποσίου» πού θυμίζει, τηρουμένων φυσικὰ τῶν χρονικῶν ἀναλογιῶν, συνθηκῶν  καὶ στόχων, τὶς συνεστιάσεις συνδαιτημόνων τῶν Πλατωνικῶν διαλόγων ἀπὸ τοὺς ὁποίους - μέσα ἀπὸ τὴν εὐωχία ἑνὸς πλούσιου δείπνου καὶ τῆς ψυχαγωγικῆς (ἄγω + ψυχῇ ) ἀτμόσφαιρας - «ἐκμαιεύονταν», γεννιοῦνταν φιλοσοφικὰ πορίσματα βαθιᾶς διεισδυτικῆς σκέψης καὶ φιλοσοφικῶν θεωριῶν μὲ ἀξεθώριαστη διαχρονικὴ ἀποδοχή.

Τά ὀργανωμένα «Συμπόσια» ἐδῶ,- στὸν ὑπαίθριο προαύλιο χῶρο τοῦ Σχολείου- Μουσείου - ἔχουν καταστῆ πλέον θεσμὸς ἀφοῦ μὲ τὸ φετινὸ (2025), ἔχουν φθάσει δεκαπέντε (15) καὶ παρουσιάζουν μία καλλιτεχνικὴ καὶ πνευματικὴ πορεία μὲ ξεχωριστὴ συνεισφορὰ στὸν τομέα τοῦ πολιτισμοῦ, προκαλώντας αἴσθησι καὶ μὲ τὴν συμμετοχὴ καλλιτεχνῶν καὶ ἄλλων πνευματικῶν δημιουργῶν πού ἐκφράζουν ἐν συνόλω τὶς «Καλὲς Τέχνες» καὶ ὄχι μόνο.

Καὶ αὐτὸ, γιατὶ ὁ ὅρος “πολιτισμός”  εἶναι πολυσήμαντος ἀφοῦ ἐνσωματώνει τὸ σύνολο τῶν ὑλικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ ἐπιτευγμάτων πού κληροδοτοῦνται ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, καὶ συνδέεται ἄμεσα μὲ τὶς ἔννοιες τῆς παιδείας, τῆς ἐπιμόρφωσης, τῆς ἐπικοινωνίας, τῆς ψυχαγωγίας καὶ γενικώτερα τῆς πνευματικῆς καὶ ψυχικῆς ἀναβάθμισης, πού σημαίνει ὅτι ἡ ὀργάνωσι μίας τέτοιας πολιτιστικῆς ἐκδήλωσης, ἀποκτᾶ ἐκ τῶν πραγμάτων «νοηματικὴ θεματικὴ εὐρύτητα».

Ἐξ ἄλλου ἡ πολυσυνωνυματικὴ – νοηματικὴ γλῶσσα μας μὲ τὸ χάρισμα τῆς ἀκριβολογίας καὶ κυριολεξίας μπορεῖ νὰ διακρίνει εὔληπτα τὸν τεχνικὸ πολιτισμὸ ἀπὸ ἐκεῖνον τῆς πνευματικῆς καλλιέργειας, τῶν γραμμάτων καὶ τῶν Τεχνῶν, τῆς ἐπιστημονικῆς – τεχνολογικῆς ἐξέλιξης καὶ τῆς Ἀνθρωπιστικῆς παιδείας ἀντίστοιχα, πού ἐν συνόλω ἐκφράζουν τὸν δημιουργικό ἀνθρώπινο πολιτισμό.

Καὶ ἐδῶ λοιπὸν – στὸ Ἑλληνικὸ- ὀργανώνεται μία περιοδικὴ (κάθε Αὔγουστο) συλλογικὴ πολιτιστικὴ δραστηριότητα μὲ ἕδρα τὸ Μουσεῖο «Σύγχρονης Τέχνης, Θεοδ. Παπαγιάννης» - ἡ ὁποία ξαφνιάζει γιὰ τὴν ποιότητὰ της καὶ ἔχει οὐσιαστικὴ βαρύτητα γιὰ τὸν Τόπο – στοχεύει δὲ, στὴν παραγωγὴ νέων ἔργων τέχνης Γλυπτικῆς, καθὼς καὶ στὴν λειτουργία ταυτόχρονα πολλῶν ἄλλων δράσεων μὲ εἰσηγητὲς ἐκπροσώπους: ἀπὸ τὴν κουλτούρα καὶ παιδεία (ποίησι, μάθησι, θέατρο, λαϊκὸ θέατρο σκιῶν ), ἀπὸ τὴν ἐθιμικὴ παράδοσι (μουσική, χορός), ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ μνήμη, ἀπὸ τὴν εὐρύτερη τοπικὴ γνῶσι, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν σύγχρονη ἐν γένει ἐπίκαιρη ζωὴ μὲ θέματα ἐξειδικευμένου τομέα.    

 Ἔτσι τὸ «Μουσεῖο Σύγχρονης Τέχνης» δὲν ἐκθέτει μόνο τὶς ὄντως σημαντικὲς καλλιτεχνικὲς δημιουργίες, ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς πνευματικὲς καὶ ψυχαγωγικὲς ἐκδηλώσεις πού ὀργανώνει, ἔρχεται σὲ ἄμεσο διάλογο μὲ τὴν ἴδια τὴν κοινωνία μέσα στὴν ὁποία τὸ μουσεῖο, σὰν ὀργανισμὸς, ζῆ καὶ ἀναπτύσσεται, ἐπιτρέποντας τὴν πρόσβασι κάθε φορὰ σὲ ἕνα εὐρύτερο κοινό, νὰ καλύψει τὰ ἐνδιαφέροντὰ του καὶ τὸν ἐλεύθερο χρόνο του μὲ τὸν πλέον δημιουργικὸ τρόπο.

Ὁ ξεχωριστὸς χῶρος ὁ ὁποῖος φαντάζει σὰν τὸ ἀρχαῖο τέμενος τῶν Μουσῶν καὶ τὴν «ἱερότητα δρωμένων» πνευματικῶν δημιουργιῶν καὶ φιλοσοφικῶν ἀναζητήσεων, τώρα παγιώνεται ὡς ὁ ζωτικὸς «μυσταγωγικὸς τόπος» πού ἕλκει τὸ κοινὸ - σὰν σὲ σύναξι γιορτῆς- πού δημιουργεῖ μία ἀτμόσφαιρα ἰδιαίτερη, ἐμπνέοντας συζητήσεις μάθησης καὶ προσφέρει διέξοδο γνώσης καὶ ψυχαγωγίας στὴν ρουτίνα καὶ ἀνία τῆς καθημερινότητας.  Ὅταν μάλιστα τὸ κοινὸ βρίσκει τὴν πνευματικὴ καὶ ψυχικὴ ἱκανοποίησι στὸ ὑπαίθριο αὐτὸ «ὑπερῶον τοῦ Ἐμφανοῦς Δείπνου (!)», τότε τὸ Μουσεῖο ἀποκτᾶ καθαρὰ ἀνθρωποκεντρικὸ χαρακτήρα μὲ μέθεξι στὶς αἰσθητικές, λογοτεχνικές, κοινωνικὲς καὶ διαχρονικὲς ἠθικὲς ἀξίες, φωτίζοντας μέσα σε μια συγκεχυμένη εποχή πνευματικές ανησυχίες.

Με τὸν τρόπο αὐτό, και τὸ συγκεκριμένο Μουσεῖο γιορτάζει κάθε ἡμέρα τιμώντας τὴν Ἁγία καὶ Μεγαλομάρτυρα Μνήμη γιὰ νὰ φωτίζει μὲ βεβαιότητες τὸν Νοῦ …. κατὰ τὴν ἀνατολὴ τοῦ Μέλλοντος.

Συγχαρητήρια στοὺς ὀργανωτὲς καὶ νὰ μᾶς χαρίζουν κατ’ ἔτος δημιουργικὲς ἐμπνεύσεις. 

Το Πρόγραμμα Γλυπτικής στο Ελληνικό Ιωαννίνων του 15^ου Συμποσίου 2025:

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης “Θεόδωρος Παπαγιάννης” σας προσκαλεί στο 15^ο Συμπόσιο Γλυπτικής και τις παράλληλες εκδηλώσεις του που θα λάβουν χώρα από 1 έως και 20 Αυγούστου 2025, στον αύλειο χώρο του Μουσείου, στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Όλες οι παράλληλες πολιτιστικές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στις ημερομηνίες που αναφέρονται παρακάτω και ώρα 20:30.

Το 15^ο Συμπόσιο διοργανώνουν από κοινού ο Δήμος Βορείων Τζουμέρκων, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης “Θεόδωρος Παπαγιάννης”, ο Όμιλος Φίλων του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης “Θ. Παπαγιάννης” και ο πολιτιστικός οργανισμός Weadoremuseums.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Φέτος, πέντε  γλύπτες από την Ελλάδα θα δημιουργήσουν γλυπτικές συνθέσεις από ανακυκλώσιμα υλικά στην αυλή του Μουσείου και όλοι οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να τους δουν να εργάζονται από κοντά και να αλληλοεπιδράσουν με αυτούς σε πραγματικό χρόνο. Τα νέα γλυπτά θα τοποθετηθούν στις υπάρχουσες καλλιτεχνικές διαδρομές που έχουν ήδη διαμορφωθεί από τα προηγούμενα συμπόσια του μουσείου και συγκεκριμένα από την είσοδο του Ελληνικού μέχρι το Μοναστήρι της Τσούκας.

Με αλφαβητική σειρά οι γλύπτες που θα λάβουν μέρος είναι:

v Ο Δημήτριος Αβούρης,

v ο Σώτος Αλεξίου,

v ο Βαγγέλης Κωστούλας,

v ο Θεόδωρος Παπαγιάννης και

v ο Ιορδάνης Ποιμενίδης.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ 15^ΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ:

Παρασκευή 1/8, ώρα 20:30

Ομιλία του πρώην καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Χαράλαμπου Νούτσου με θέμα: “Η ιστορία του χωριού μας, από το Λοζέτσι στο Ελληνικό”.

Κυριακή 3/8, ώρα 20:30

Θεατρική παράσταση με το έργο “Oι ηλίθιοι”, του Νιλ Σάιμον, από την θεατρική ομάδα του πολιτιστικού συλλόγου Λακκωμάτων.

“Οι ηλίθιοι” του Νιλ Σάιμον είναι μια θεατρική κωμωδία που διαδραματίζεται στα τέλη του 19^ου αιώνα.Αποτελεί ύμνο στην ακατανίκητη δύναμη του έρωτα αλλά και αλληγορική σάτιρα των πολιτικών και κοινωνικών ηθών της εποχής. Εξαιτίας μιας κατάρας 200 ετών,οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Ουκρανίας,στα τέλη του 1800,έχουν καταδικαστεί σε απόλυτη ηλιθιότητα..

Σκηνοθεσία:Σωτήρης Αλεξίου

Παίζουν: Μπάμπης Κυριακόπουλος, Θεοδόσης, Γκλέζος, Βάσω, Καξήρας Γιώργος, Τσόδουλος, Έρη Καλδάνη, Κική Τζάλλα, Αιμίλιος Γιωτόπουλος, Τέτα Ζαίμη, Σοφία Λάζου, Δημήτρης Βλάχος

Δευτέρα4/8, ώρα 20:30

Βράβευση του γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη από τον δήμο Βόρειων Τζουμέρκων και τους φορείς: “Πολιτιστικός Σύλλογος Ελληνικού” και “Αδελφότητα συγχωριανών Η ΤΣΟΥΚΑ” και στη συνέχεια μουσική βραδιά με την κομπανία του συμπατριώτη τραγουδιστή Γιώργου Πατσούρα.

Παίζουν: Χριστόφ. Πατσούρας (βιολί), Βασίλης Πατσούρας (λαούτο), Κλέιντι Μεχίλκα (κλαρίνο),Νίκος Δριστιλιάρης (ντέφι). Τραγούδι: Γιώργος Πατσούρας, Σπύρος Ντάγκας, Ευτυχία Ζώη,Σοφία Εξάρχου,Κασσιανή Σκανδάλη Μάντζιου, Μάνος Παπαδημητρίου.∙

Παρασκευή 8/8, ώρα 19:00

Μουσικο-θεατρική εκδήλωση για μικρούς και μεγάλους από τη συγγραφέα και μουσικό Ανθή Γραμματικοπούλου με θέμα:Κινηματογραφική και μουσική αφήγηση του βιβλίου “Το μυστικό της ολόλευκης τάξης” που είναι εμπνευσμένο από τα έργα του Θεόδωρου Παπαγιάννη στο ομώνυμο μουσείο σύγχρονης τέχνης, στο Ελληνικό Ιωαννίνων.

Κυριακή 10/08, ώρα 20:30

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων παρουσιάζει το έργο του Χρήστου Χρηστοβασίλη “Ο Κουτσογιάννης στα Γιάννινα”. Ένας βοσκός, μια φλογέρα και το μόνο της ζωής του ταξίδι στα Γιάννινα και στον κόσμο όλον.

Το εμβληματικό διήγημα του Χρήστου Χρηστοβασίλη, γραμμένο το 1898, παρακολουθεί το ταξίδι του νεαρού τραγοπόδη βοσκού, Γιάννη Κουτσογιάννη από τα βουνά του, στα Γιάννενα. Αυτός ο “έρμος λύκος” περνώντας μέσα από άγνωστα τοπία, αντικρίζει την πόλη των Ιωαννίνων και τα θαύματά της. Μια διαδρομή γεμάτη από την έκπληξη της ανακάλυψης και τον φόβο του αγνώστου που γυρίζει σε χαρά και γέλιο ψηλοτάβανο. Μια πορεία. Ο Κουτσογιάννης γίνεται, στα χέρια του σκηνοθέτη Θοδωρή Γκόνη, ένα συμβολικό ποίημα για τον μικρό και τον μεγάλο τόπο,για την πολυκοσμία και τη μοναξιά, τον άνθρωπο και τα ζωντανά του, τα χαμένα και κερδισμένα στοιχήματα της ζωής.

Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Θοδωρής Γκόνης, Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Μπαχά, Χορογραφία: Ναταλία Μπάκα, Μουσική: Διαμαντής Αδαμαντίδης

Ηθοποιοί: Ειρήνη Κουμπαρούλη, Αλέξης Κωτσόπουλος, Γιάννης Σιάμπαλιας, Άρης Τσαμπαλίκας

Φωτισμοί: ΣτέβηΚουτσοθανάση,βοηθός σκηνοθέτη: Τάσος Κωλέτσης

Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Καραγεώργος, Φωτογραφίες promo: Αναστασία Γιαννάκη, Φωτογραφίες παράστασης: Ανέστης Παρουσίδης, Bίντεοpromo – Γραφιστική επιμέλεια: Παναγιώτης Ανδριανός.

Πέμπτη 14/8, ώρα20:30

Προβολή Ντοκιμαντέρ, του σπουδαίου Ηπειρώτη σκηνοθέτη και μουσικού, Νίκου Παπακώστα με τίτλο: “Θεόδωρος Παπαγιάννης, το εργαστήρι μου”.

Κυριακή 17/08, ώρα 20:30

Ποιητική βραδιάμε τους τρείς Ηπειρώτες ποιητές Λαμπρινή Λιάτσου, Αλέξη Δάρα και Γιώργο Σιμιτζή, με τη συνοδεία των μουσικών Γιώργου Μακρίδη και Δημήτρη Ξαξίρη.

Δευτέρα 18/8, ώρα 20:30

Μουσική βραδιά με τίτλο “Μουσικές του Κόσμου” με το ΤrioMusarti. Μια μουσική συναυλία με μουσικές από την Ελλάδα μέχρι το Μεξικό.

Συμμετέχουν: Κώστας Λεοντάρης (βιολί), Φένια Τσαρσιλή (πιάνο), Σοφία Πατσιούρα (ακορντεόν) και Μαρία Τσιρώνη (τραγούδι).

Τετάρτη 20/08, ώρα 20:30

Θεατρική παράσταση με το έργο“ΧΕΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ..”, από τη “Θεατρική Συμπαιγνία”, της Γιολάντας Καπέρδα.

Μία θεατρική εμπειρία, με ζωντανό κλαρίνο, εμπνευσμένη από το δημοτικό ποίημα “Το γεφύρι της Άρτας” και από άλλα σύγχρονα και παλιά αφηγήματα.

Ένα έργο φτιαγμένο με υλικά των θεατών (που συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο στην παράσταση), του τόπου και της επικαιρότητας, όλα υπό τους δωρικούς ήχους του κλαρίνου του Γιώργου Μπέλλου.

Η καλλιτεχνική ομάδα, υπό την καθοδήγηση της Γιολάντας Καπέρδα, σε συνεργασία με τους συντελεστές της – την Αγγελική Βασιλική Σιδέρη στα σκηνικά και κοστούμια και την Ελεονώρα Ηλία στην κίνηση– δίνει ζωή σε μια παράσταση που υπόσχεται να αγγίξει την καρδιά του κοινού. 

Οι τρεις ηθοποιοί, Γιολάντα Καπέρδα, Στέλλα Κατσαρού και Ρομάννα Λόμπατς, ενσαρκώνουν μία γυναίκα, έναν χορό αρχαίας τραγωδίας, σε μία καθηλωτική αφήγηση, που προσδοκά να ξεκλειδώσει στον/στην καθένα/μία κάτι προσωπικό.

Λίγα λόγια για το Μουσείο:

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης “Θεόδωρος Παπαγιάννης” εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2009. Το Μουσείο αποτελεί δωρεά του γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη στη γενέτειρά του και το Δήμο Βορείων Τζουμέρκων. Είναι ένα μουσείο μοναδικό, γιατί μιλάει για το ψωμί, για τον ευεργέτη, τον ξενιτεμένο, τον πνευματικό άνθρωπο, τον Ηπειρώτη μάστορα, το βοσκό, το γεωργό, την πολύπαθη Ηπειρώτισσα μάνα και τέλος για τη μάθηση. Επίσης, το Μουσείο υποδέχεται ετησίως χιλιάδες επισκέπτες, μαθητές και ταξιδευτές από όλο τον κόσμο και το Συμπόσιο

 Γλυπτικής που οργανώνεται επί 15 συναπτά έτη αποτελεί έναν σοβαρό πολιτιστικό θεσμό για τα Ιωάννινα αλλά και για την Ήπειρο εν γένει.