Τώρα ας κροτήσουν της φυλής τα τύμπανα
και της οργής
Μην καρτερούμε τη θανατηφόρα τη φορά
της λεηλασίας

Γραικοί άλλο και σκυφτοί ας πάψουμε
Από βαθύ ψυχής το έγκατο τώρα ας αντλήσουμε
ό,τι χωνεμένο χρόνια στον πηλό του έλους
ό,τι καμωνόταν ως συνείδησή μας Τώρα
Τώρα να το πλάσουμε αλλιώς με το μεράκι
Της φαντασίας το ανείπωτο γινάτι

Τα τύμπανα ας ακούσουμε της μάχης
Όχι του ψεύδους άλλο οι κανακευτές
Μήτε της αρένας θεατές
όπου θανατώνεται η ελπίδα

Ατίθασοι και ασυμμάζευτοι στους δρόμους
Με το κοντάρι το αχαλίνωτο του νου πελέκι
Χείμαρροι κατεβατό
που σμίγουν στην ανάσα τους
τον έρωτα ανταμώνουν της ζωής
ότε αναμετριέται στην ουρά του γαλαξία
στα ίσα με το σύμπαν
Τώρα Τύμπανα του πολέμου
ας κροτήσουν

Ήχος φαρμάκι στον ραγιαδισμό
Ολόϊσα στη φύτρα του

ΦωτοΜότσης