Αρχική

Της Βασιλικής Σ. Μίχα

Σε κομμάτια του παζλ 
η ψυχή μου γυρεύει
του ονείρου φιγούρα 
του μυαλού μου βαβούρα
που τον νου μου παιδεύει

«Μα τον Κύνα, άνδρες Αθηναίοι, γιατί πρέπει να σας πω την αλήθεια…» ο όρκος του Σωκράτη στην απολογία του.  Δεν είναι μόνο ο Σωκράτης που ορκίζεται στον «Κύνα», «Μα τον Κύνα, ώ Λυκόστρατε» λέει κάποιος στις «Σφήκες» του Αριστοφάνη και ο Κρατίνος, ένας από τους σημαντικότερους κωμωδιογράφοςτης αρχαίας Ελλάδας, μας λέει πως οι πρωτόγονοι (πελασγοί και προκατακλυσμιαίοι πληθυσμοί)  άνθρωποι είχαν μέγιστο όρκο τον όρκο στον Κύνα.

Αξιότιμοι Άρχοντες του τόπου μας

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι Αγαπητοί μου Συγχωριανοί

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για την παρουσία σας. Το εισπράττω ως εξαιρετική τιμή και εκφράζω με συγκίνηση αυτές τις ευχαριστίες.

Ευχαριστώ από καρδιάς τους λίαν αγαπητούς ομιλητάς της παρουσίασης του βιβλίου. Δεν αναφέρομαι μόνο στην άμεση ανταπόκριση της παράκλησης μου για να τιμήσουν με την παρουσία τους και τις κρίσεις τους το βιβλίο, όσο γιατί με συγκίνησαν και με κάνανε να νιώσω προνομιούχος και ευλογημένος που με τιμούν με την φιλία τους. Κατ' εμέ δεν υπάρχει πληρέστερο βίωμα για να γεμίσει και να ομορφύνει κανείς την ψυχή του όταν αισθάνεσαι το άγγιγμα και την στήριξη των πραγματικών φίλων.

Σας ευχαριστώ και για τα - έστω καθ' υπερβολή - καλά λόγια που εκφράστηκαν για το πρόσωπό μου. Σας εύχομαι δε, τα άριστα για ό,τι όμορφο, δημιουργικό, εύχαρες και Ευτυχές.

της Βασιλικής Μίχα

Είναι και κείνα τα σκαριά 
που κουβαλούν τη μοναξιά 
δεμένη στο κατάρτι..
ναυαγισμένα απ' τους καιρούς
σε ανταριασμένες ατραπούς,
με ματωμένο ξάρτι.

Ἄρτι ἀφιχθεῖς ἐκ Ζωτικοῦ, θέλω νά φανερώσω στήν παρέα τό μυστικό τῆς αἰώνιας νιότης, τουλάχιστον γιά μᾶς τούς ξενιτεμένους Ζωτικῶτες: ὀρέ παιδιά, τό ἴδιο τό χωριό, ἀσάλευτο ὅπως κεῖται στήν ποδιά τῆς Βρυτζάχας, στά γιορτινά του χειμώνα – καλοκαίρι, γιομάτο ἀπό τρυφερά τραχιές φωνές, θεσπέσιους μουστακαλῆδες, πολύφερνα γερόντια, καπάτσες κυράδες, ἀτέλειωτες ἀναμνήσεις, ἤχους πού μονάχα ἐμεῖς ἀγροικᾶμε, μυρωδιές ἀποκλειστικά τῆς δικῆς μας ὄσφρησης, εἰκόνες συμβατές μόνο μέ τήν ὅρασή μας…

Με επιτυχία και παρουσία τοπικών αρχών και κατοίκων της περιοχής πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η εκδήλωση μνήμης και τιμής για τη μάχη των Σουλιωτών στη Βρυτζάχα, που συνδιοργανώθηκε από τον Σύλλογο Απανταχού Κατοίκων Ζωτικού "Η ΒΡΥΤΖΑΧΑ" και τον Δήμο Δωδώνης.

Μύθος είναι ο Λόγος.  Είναι η Αργώ που ταξιδεύει στο χρόνο ανθρώπους γεγονότα και καταστάσεις, ιστορία και γνώση. Εναπόκειται σε μας να αποκωδικοποιήσουμε το πραγματικό του μήνυμα, να αφαιρέσουμε το περυτίλιγμά του, που είναι όμορφο, και ανθρωπομορφικό. Και είναι ακριβώς τέτοιο για να είναι και ελκυστικό, να αντιμετωπίσει την φθορά του χρόνου, την λήθη και μέσα από την άρνηση της λήθης να γνωρίσουμε την αλήθεια (στερητικό α + λήθη). Είναι ελκυστικό για να μπορεί η κοινή κληρονομια, η συσσωρευμένη εμπειρία και πολιτισμός  μιας κοινωνίας να γίνει κτήμα των απογόνων της, αιτία συνοχής και πηγή γνώσης και περηφάνειας.