Αρχική
Αναδημοσίευση από Epiruspost.gr
Η περιγραφή της μάχης από τον Γιάννη Μπανίκα
Με μία λιτή εκδήλωση ο Δήμος Δωδώνης, η Τοπική Κοινότητα Ζωτικού και ο Σύλλογος Απανταχού Κατοίκων Ζωτικού "Η Βρυτζάχα" τίμησαν σήμερα, στον τόπο όπου έγινε, τη Μάχη των Σουλιωτών. Εκείνους που θυσιάστηκαν στον αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του τόπου, όσους έπεσαν στον υπέρτατο αγώνα για την πατρίδα.
Στο «Λιβάδι» ανάμεσα στις βουνοκορφές της Βρυτζάχας, υπάρχει ένα πέτρινο μνημείο. Για τους πολεμιστές που έπεσαν στο σημείο εκείνο, πολεμώντας τα στρατεύματα του Αλή Πασά.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε χαιρετισμός από τον Δήμαρχο Δωδώνης Χρήστο Ντακαλέτση. Ο κ. Ντακαλέτσης αναφέρθηκε στη μεγάλη σημασία που είχε ο αγώνας των Σουλιωτών όχι μόνο για τον τόπο αλλά για την κήρυξη και την έκβαση της ελληνικής επανάστασης. Σημείωσε ακόμη την ανάγκη ανάδειξης των ιστορικών γεγονότων και συνάμα της πολιτιστικής παράδοσης και του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής.
Εορτή Αγίου Χριστοφόρου στο Ζωτικό Ιωαννίνων (9/5/2016)
Σε αναστάσιμο κλίμα, ανήμερα της εορτής του Αγίου Χριστοφόρου, τελέστηκε στον Ι. Ν. Αγίου Χριστοφόρου Ζωτικού, όπως κάθε χρόνο, Θεία Λειτουργία και Αρτοκλασία προς τιμήν του Αγίου. Τη θεία λειτουργία τέλεσε ο αιδεσιμότατος εφημέριος του Ζωτικού π. Νέστορας Λιόντος,
Στον καταπράσινο περιβάλλοντα χώρο του ναού, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει την πλούσια χλωρίδα της περιοχής και να ξεδιψάσει με το κρυστάλλινο νερό της "Βρύσης του Αγίου Χριστοφόρου".
Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, στον χώρο του ναού ζούσε ή ζει ακόμα ένα γιγαντιαίο φίδι (δεντρογαλιά), το οποίο, βέβαια, δεν εθεάθη την ημέρα της εορτής.
(Από τον χρήστη ΒΡΥΤΖΑΧΑ)
Ο Άγιος Γεώργιος είναι χωριό του νομού Πρεβέζης στην Ήπειρο, που βρίσκεται στην ανατολική όχθη του ποταμού Λούρου και νότια από το τεχνητό φράγμα του...
Από τον Άγιο Γεώργιο ξεκινούσε το Ρωμαϊκό υδραγωγείο της Νικοπόλεως, ένα κολοσσιαίο έργο της αρχαιότητας, που τα ερείπια του φανερώνουν σήμερα το υψηλό επίπεδο τεχνικών γνώσεων της εποχής.
Από της πηγές Αγίου Γεωργίου υδρεύονται σήμερα οι κάτοικοι των νομών Πρέβεζας , Άρτας και Λευκάδας.
Απέναντι από το χωριό, στη μεγάλη τρύπα που σχηματίζουν τα βράχια , ο μυθοπλάστης λαός επένδυσαν το παραδισένιο τοπίο μ' ένα ταιριαστό και δυνατό μύθο, που έχει ως εξής:
«Η Αρέθουσα», τεύχος 7ο, Απρίλης, 2016
Από τα ελληνικά έθιμα, τα έθιμα του Πάσχα, με τις θρησκευτικές και μη αναφορές τους συγκροτούν ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, με ποικίλες τοπικές εκφάνσεις σε όλη την Ελλάδα.
Τα έθιμα, γενικά, έχουν σπουδαία θέση στη κοινωνική ζωή. Αφού εκτός της πολιτισμικής τους σημασίας, αποτελούν μαζί με το νόμο μία από τις δύο πηγές του ισχύοντος Δικαίου, και ο Αστικός Κώδικας αναγνωρίζει μάλιστα το έθιμο, υπό ορισμένες συνθήκες, ως πρωτογενή κανόνα και πηγή Δικαίου ισότιμη με το νόμο[i]. Μάλιστα ορισμένα έθιμα από την μακρόχρονη εφαρμογή τους έχουν αποτελέσει ντε φάκτο κανόνες δικαίου στη δημόσια ζωή. Παράδειγμα αυτών αποτελούν ορισμένες αργίες (Πρωτοχρονιά, Θεοφάνεια, κ.λπ), για τις οποίες δεν υφίσταται νόμος που να τις ορίζει ως αργίες και θεωρούνται ως αργίες εθιμικά λόγω δεσμευτικού εθίμου.
του Δημήτρη Σ. Μίχα
Α.
Όταν γίνεται αναφορά στο Ελληνικό-Ορθόδοξο Εορτολόγιο από λαογραφικής πλευράς, σε μεγάλο ποσοστό πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν την λαϊκότροπη εθιμική αντίληψη του Αρχαίου Ελληνισμού την οποία εν πολλοίς βιώνουμε και σήμερα ως ζώσα πολιτιστική κληρονομιά μας.
Σελίδα 17 από 51