Αρχική

    της Βασιλικής Μίχα

Μέσ' την ειρκτή αγκαλιά της προσμονής
παγιδευμένη 
θαρρείς του πόθου οι κρουνοί 
να έχουν κλείσει
στης καρτερίας τους δεσμούς 
υποταγμένη
μεθοδικά τους κόμπους
του υφαντού της θα ξεφτίσει.

του ΦωτοΜότση

Ὁ ΜήτσοΔάρας 
ἄδραξε εὐλαβικά τόν κορμό
καί τόν ἀπόθεσε στά γόνατά του ἄκρως
τρυφερά.
Ἀκούμπησε τήν ἀπαλάμη του πάνω 
στό ραγισμένο του κορμί
ἔσκυψε 
ἀπίθωσε τό αὐτί του πάνωθέ του.

"Το Ζωτικό από ψηλά" είναι ο τίτλος της νέας ταινίας μικρού μήκους που επιμελήθηκε ο Σύλλογος Απανταχού Κατοίκων Ζωτικού "Η ΒΡΥΤΖΑΧΑ" για το χωριό μας.

Η ταινία παρουσιάζει το χωριό μας από την οπτική ενός αετού, που πετά πάνω από τις διάφορες περιοχές του Ζωτικού και θαυμάζει τις σαγηνευτικές φθινοπωρινές αποχρώσεις. Η κινηματογράφηση έγινε το φθινόπωρο του 2017 με τηλεκατευθυνόμενο ελικόπτερο (drone).

Θα υφάνω της αυγής 
το ροδοστάλαγμα ,
του ήλιου το φιλιά
μ αγάπη θα τρυγίσω ,
του δειλινού το ονειρικό 
εικόνων το αμάλγαμα
μ όλα της Ανοιξης 
τα άνθη θα κεντήσω .

 «Όπου και να ταξιδέψω, η Ελλάδα με πληγώνει».

Η μοίρα μου, λέει, είναι η μοίρα του ανθρώπου που ξαστόχησε στο σκοπό του. Μήπως, όμως, είτανε ίδια και η μοίρα της χώρας και του λαού στους οποίους δίνουμε το όνομα της Ελλάδας ; Αυτό φαίνεται πως λέει ο ποίητης σ’ ένα άτιτλο απόσπασμα της συλλογής «Μυθιστόρημα»:

Ι. Μότσης

Κυρίαρχο ζήτημα στη πολιτική φιλοσοφία του Αριστοτέλη αποτελεί  ο  προσδιορισμός  των  εννοιών  της  αρετής  και  του  αγαθού,  έννοιες  οι  οποίες  αναγνωρίζονται  ως  μέσα  επίτευξης  της  ύψιστης  ανθρώπινης  ενέργειας, της ευδαιμονίας:, «τὸ πάντων ἀκρότατον τῶν πρακτῶν ἀγαθῶν».

Υπάρχει μια επιπλοκή που οφείλεται στα νέα μας Ελληνικά. Εμείς, όταν λέμε ότι κάποιος είναι ηθικός εννοούμε ενάρετος , εννοούμε αγαθός . Ο Αριστοτέλης όμως όταν θέλει να πει ενάρετος χρησιμοποιεί τη λέξη “αγαθός”, ποτέ τη λέξη “ηθικός”. Αν δεν χρησιμοποιεί τη λέξη “αγαθός”, μπορεί να χρησιμοποιεί τη λέξη “φρόνιμος”, καμιά φορά χρησιμοποιεί τη λέξη “σπουδαίος”.

Ι. Μότσης

Μία από τις ηθικές αρετές, η οποία στην αριστοτελική φιλοσοφία αποκτά και κοινωνικό/πολιτικό περιεχόµενο, είναι η δικαιοσύνη. Η αρετή της δικαιοσύνης συνιστά για τον Αριστοτέλη, όπως και για τον Πλάτωνα, την κατεξοχήν «τελείαν αρετήν» και την προϋπόθεση των υπολοίπων ηθικών και πολιτικών αρετών. 

Η δικαιοσύνη αποτέλεσε και θα αποτελεί το όραµα των ατόµων, των κοινωνιών και των φωτισµένων συνειδήσεων. Οι απόψεις, όµως, διαφέρουν ως προς το περιεχόµενο της έννοιας της δικαιοσύνης διότι, όπως είχε τονίσει ο Αριστοτέλης, η λέξη αυτή είναι πολυσήµαντη και κατατάσσεται στα «πλεοναχώς λεγόµενα». Ήδη στις απαρχές της αρχαιοελληνικής διανόησης, η δικαιοσύνη κάνει αισθητή την παρουσία της µε άλλους συνώνυµους όρους, όπως «Θέµις», «∆ίκη», «δίκη» και «δίκαιον», που χρησιµοποιούνται µε συµβολική και κοσµολογική σηµασία. 

Τα χωράφια δύο Ζωτικιωτών στο κάμπο του Ζωτικού φαίνονται στο παρακάτω σχήμα.

Το χωράφι Α είναι τετράγωνο και σε αυτό ο μπάρμπα-Φώτης καλλιεργεί κάθε χρόνο πατάτες.