Αρχική

Tο συγκλονιστικό τραγούδι-επιτάφιος θρήνος, της "Μαριόλας", δπμιουργήθπκε, ως ευλαβικό μνημόσυνο στη μνήμη της άτυχης Λαμπρινής Τσίτου, από συγκεκριμένο και διακεκριμένο μουσικό, το Λάλο Φάκο, από τη Βελτσίστα, τη σημερινή Κληματιά, γύρω στα 1800.

Χριστός γεννάται, δοξάσατε· Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε. Χριστός επί γης, υψώθητε …».

«Μυστήριον ξένον» χαρακτηρίζει ο υμνωδός τη γέννηση του Θεανθρώπου. Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί από την πεπερασμένη ανθρώπινη διάνοια το μυστήριο της συγκαταβάσεως του Θεού προς τον άνθρωπο, το οποίο συντελέστηκε με τη βοήθεια της Θεοτόκου, που «εχώρεσεν σαρκί, τον Αχώρητον παντί» για να φανερωθεί η υπερ-άπειρη και γνήσια αγάπη Του προς εμάς…

“Από τις δύο στράτες διαλέγω τον ανήφορο γιατί κατά κει με σπρώχνει η καρδιά μου..απάνω , απάνω , απάνω! φωνάζει η καρδιά μου και την ακολουθώ με εμπιστοσύνη. Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι.

Ο Πλούταρχος (50-120 μ.Χ.) γεννήθηκε από παλιά αρχοντική οικογένεια στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας, σπούδασε στην Ακαδημία, ταξίδεψε στην Ελλάδα, στην Ιταλία και σε άλλους τόπους, επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια και τη Ρώμη, όπου έδωσε διαλέξεις και σχετίστηκε με ρωμαίους άεχοντες, αλλά τελικά προτίμησε να παραμείνει στη μικρή του πατρίδα.

Γιάννης Μότσης

Η γενιά των Λαβδακιδών, που βασίλεψε στη Θήβα, έδωσε και στους τρεις μεγάλους τραγικούς πλούσιο υλικό για τη σύνθεση των τραγωδιών τους. Τα πρώτα στοιχεία του μύθου βρίσκονται στην Ιλιάδα και στη Νέκυια της Οδύσσειας, ενώ στα έπη Θηβαΐς και Οιδιπόδεια πήρε την οριστική του μορφή. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Κάδμος, ιδρυτής της Θήβας, σκότωσε το ιερό φίδι του Άρη που φύλαγε την πηγή του θεού.

“Μικρά κι ανήλιαγα στενά και σπίτια χαμηλά μου βρέχει στη φτωχογειτονιά βρέχει και στην καρδιά μου...”

Με αδιατάρακτη συνέπεια ο Λειβαδίτης έζησε μια ζωή αφιερωμένη στον άνθρωπο, την αγάπη, την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο με διαχρονικές αξίες. Αυτή η στάση ζωής, εκφραζόταν πολιτικά ως καθημερινή πρακτική και στο έργο του, όχι απλά ως καταγραφή επιθυμιών ή οραμάτων, αλλά ως υψηλής αισθητικής ποιητική, γεμάτη συναίσθημα, με κινητήρια δύναμη το όνειρο του καλύτερου αυριανού κόσμου.

Ἡ ἐπιστήμη ἐμπλουτίζει τὸ νοῦ. 

Ἡ λογοτεχνία ἐμπλουτίζει ὁλόκληρη τὴν προσωπικότητα.

Ἡ πίστι διαρρηγνύει τὸν οὐρανὸ νὰ ἐμπλουτίσει τὴν ὕπαρξι  

Nicolás Gómez Dávila, 1913-1994, Κολομβιανός συγγραφέας

Δημητρίου Μίχα, φιλολόγου

Ἡ πίστι καὶ ἡ εὐσέβεια τῶν χριστιανῶν ἔχει ἀναδείξει τὸν ἅγιο Δημήτριο ὡς ἕναν ἀπὸ τοὺς προσφιλέστερους καὶ δημοφιλέστερους ἁγίους τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας.