Αρχική

Μπροστὰ στὸ Ἡρῶον στὸ Λιβάδι τῆς Βρυτζάχας

 Στό Ζωτικὸ κατ’ ἔτος, τὴν 11ἡ Ἰουνίου, τιμᾶται ἡ μνήμη τῆς νικηφόρου μάχης τῶν Σουλιωτῶν  ἐναντίον τῶν τουρκαρβανιτῶν τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ ποὺ ἔγινε τὸ 1800  νύχτα την 11^η ξημερώνοντας 12^ης  Ἰουνίου, στή θέση Λιβάδι τοῦ βουνοῦ Ἀλισσὸς  γνωστὴ περισσότερο ὡς Βρυτζάχα. 

του Γιώργου Κόνδη

Εν αρχή ην ο λόγος και εκ του λόγου γεννάται η αρχή του παντός. Ιδού λοιπόν αυτός ο γητευτής της πέτρας και των φρυγάνων, που αναμαζεύοντας με λέξεις τις ξέρες του άγονου τόπου του μετράει τους χρόνους από τη γέννηση, από την Αρχή, έως το τώρα, φτιάχνοντας ημερολόγιο πλεύσης ώσπου να ξανοιχτεί μακριά και να τον πιάσει πάλι ο νόστος, η θέληση για επιστροφή. 

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ 14^η ΦΕΦΡΟΥΑΡΙΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΙΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ

του φιλολόγου Δημητρίου Μίχα

Με τα νέα μέτρα απαγόρευσης για προστασία από τον κορονοϊό, ξεκίνησα να σκαλίσω κάποιες σκέψεις διαβάζοντας ένα πεντάστιχο που έλαβα στο κινητό μου από έναν παλιό μου μαθητή, που είναι τώρα και ψάλτης στον Αγιο Στέφανο Αττικής  με την επωδό: «πού καταντήσαμε δάσκαλε;» Σκέφτηκα να το παρουσιάσω δημόσια:

Μιχαὴλ Πυλάρτη 

(ἀπὸ τὴν συλλογὴ «Περίπατοι στὸ Ζωτικὸ» )

(ἀφιερωμένο στοὺς ἁπανταχοῦ ἐρωτευμένους

μὲ ἀφορμὴ τὴν 14^η  Φεβρουαρίου

ἡμέρα τοῦ Ἁγίου Βαλεντίνου)

του Μιχάλη Πυλάρτη

(ἀπὸ τὴν συλλογὴ : Περίπατοι στὸ Ζωτικὸ)

Ἡἡμέρα δείχνει  πρόσχαρη!

Μιχαήλ Πυλάρτης

(από την συλλογή : «Περίπατοι στο Ζωτικό)

***

Τῆς Ἀνατολῆς τὸ Φῶς   

μὲ βρῆκε στὴν αὐλὴ τῆς ἐκκλησιᾶς

τοῦ Αϊ Νικόλα Λιβικίστης  καὶ τώρα  Ζωτικοῦ,

τοῦ χωριοῦ μὲ τὶς πρωτοπηγὲς τοῦ Ἀχέροντα.

Ο Παυσανίας στα “Αρκαδικά” λέει: “Οπόσοι δε μυθολογήμασιν ακούοντες ήδονται, πεφύκασι και αυτοί τι επιτερατεύεσθαι · και ούτω τοϊς αληθέσιν έλυμήναντο συγκεραννύντες αυτά έψευσμένοις”  Σε νεοελληνική απόδοση:  “Όσοι δε αρέσκονται ακούοντες μυθολογήματα, εκ φύσεως και αυτοί τερατολογούν και έτσι τα αληθή εξευτελίζουν αναμιγνύοντες αυτά με τα ψευδή”. 

Μιχαήλ Πυλάρτη
Από την συλλογή: «Περίπατοι στό Ζωτικό»

Μὲ ἄλλους δυὸ παρέα σκεφθήκαμε καφὲ νὰ πιοῦμε στὸ γραφικὸ λιβάδι
καὶ μετὰ νὰ ἀνεβοῦμε
στῆς βρυτζάχας τὴν πηγή. Ἐκεῖ διηγιόμασταν ἀναμνήσεις τὶς ὡς συνήθως ἀπό τὰ παλιά

τὶς σχολικὲς μας εκδρομές

Μιχαήλ Πυλάρτη

(Από την συλλογή:  Περίπατοι στο Ζωτικό)

Ἐπέλεξα σκοπίμως στὸ χωριὸ  

νὰ μείνω ἕνα διάστημα ΄

θεωρώντας ὅτι ὁ κορονοϊὸς 

δὲν  ἀγαπάει τὰ ὀρεινὰ !