Αρχική

Δέν εἶναι ἡ ποίηση ἡ στίλβη
τῆς ἀσχήμιας
καί στό κατέβατό της τό ἀνάχωμα
μήτε
Εἶναι τό δίστομο

Όπως κάθε χρόνο, σε κατανυκτική και πνευματική ατμόσφαιρα, έγινε ο στολισμός του Επιταφίου του χωριού μας.

Να έχουμε όλοι την ευλογία Του.

Καλή Ανάσταση!

Πηγή φωτογραφιών: Γκιόκα Χρυσούλα

Απάλευτη αντάρα όπου σκιάζονται τα λάθη
σκέψη γερμένη στο μονοπάτι της φυγής
σε σκονισμένους δρόμους αισθήματα και πάθη
_βωμός αγάπης_ Ανάλγητη η υποθήκη της ψυχής.

Αρμύρας δάκρυ ...αθώρητος λυγμός
ιχνογραφεί της θλίψης άοσμα αρώματα
φοβάται ο νους να μη θεριέψει ο θυμός
φοβάται να μη χάσουν οι προτάσεις τους τα χρώματα .

Η "διπλή γιορτή", της Ορθοδοξίας και της πατρίδας μας, γιορτάστηκε και φέτος με χαρά και τιμή στο χωριό μας.

Το πρωί τελέστηκε Θεία Λειτουργία στην κεντρική εκκλησία από τον π. Νέστορα Λιόντο, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων υπέρ των ηρωικώς πεσόντων Ζωτικιωτών στο ηρώο εντός της αυλής του σχολείου.

Και το λιθάρι ράγισε ...δεν άντεξε 
στης αποσταμιάς την ανάσα... 
καθώς η ρωγμή του γέμισε 
με αρμυρισμένη πίκρα

(απόσπασμα από το νέο βιβλίο ποημάτων του ΦωτοΜότση)

ἄ 
εἶμαι περίσσια ἀποσταµένος 
εἶπε
Βαρέθηκα τῆς καθεµέρας τό γυαλί 
καί τόν καθρέφτη 
Αὐτόν πού δείχνει τό σακατεµένο χτές 
Αὐτόν πού ἀντικατοπτρεῖ τό τίποτα τοῦ αὔριο
Βαρέθηκα 
ν' ἀκούω χάρο καί νά µήν βλέπω θάνατο 

Στό πιό ἀψηλό κλωνάρι τῆς ζωῆς νά κελαηδῶ 
µπρός στά γκρεµνά δίχως νά πέφτω 
ὡσάν ἀθάνατο πουλί 

Ας ήτανε η Αγάπη μας 
ανάβρυσμα πηγής 
οι στάλες της τα κρίματα
σαν ίαμα να γιανει...
Ας ήτανε ανέσπερη
η λάμψη της ψυχής 
τα όνειρα στους δρόμους της 
να βγαίνανε σεργιάνι !