Δημητρίου Σωτ. Μίχα
Η ιστορία της Λιβίκιστας
Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΚΑΛΗΣ
• Πολλοί είναι εκείνοι, που καταπιάστηκαν με την τοπική ιστορία και φιλοδόξησαν να παρουσιάσουν την πορεία του χωριού τους στον χρόνο και τον πολιτισμό.
Κάποιοι απ' αυτούς αποξενωμένοι από την έρευνα και τις ιστορικές πηγές και εγκλωβισμένοι σε μικρόκαρδους και αφελείς συναισθηματισμούς απέτυχαν να παρουσιάσουν κάτι αξιόλογο, που να ξεφεύγει από τη φαντασία και να κινείται στα όρια της ιστορίας.
Άλλοι πάλι ξεθάβοντας από σεντούκια και ντουλάπια γραπτές ιστορικές πηγές και παραδόσεις απρόσιτες συνήθως στον ακαδημαϊκό ερευνητή, παρουσίασαν αξιόλογα έργα.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι, που με επιμονή, μεθοδικότητα και επιστημοσύνη συνέταξαν υψηλού επιπέδου ιστορικές μελέτες, οι οποίες αξίζουν και ικανοποιούν τις απαιτήσεις του αναγνωστικού κοινού των φιλιστόρων.
Στην τελευταία αυτή κατηγορία ανήκει ο κ. Δ. Μίχας, Φιλόλογος και τ. Διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, ο οποίος σχετικά προοίμια εξέδωκε με δαπάνη της Αδελφότητας Ζωτικιωτών Αθήνας το βιβλίο Ή ιστορία της Λιβίκιστας, αφιερωμένο στους απανταχού Ζωτικιώτες. Ένα βιβλίο διακοσίων σαράντα σελίδων και δεκάδων φωτογραφιών, που ’ζωντανεύει την ιστορική μνήμη και απευθύνεται και στα παιδιά, που ενώ έχουν τις ρίζες τους στο Ζωτικό, ζουν μακριά του', κατά τον πρόεδρο της A. Ζ. Αθήνας Παναγιώτη Καρρά. Χωρίς γλυκερές ιστορίες, 'χωρίς να μεγαλοποιεί ηρωισμούς και μνήμες η ιστορική μελέτη του κ. Μίχα με άξονα το χωριό του ... μας προσφέρει μια κατανόηση του παρελθόντος' σχολιάζει ο τ. Πρύτανης X. Μασσαλάς. Εκεί στο Ζωτικό 'γροικήσαμε τον ψίθυρο του ανέμου ... και το κελάηδισμα των πουλιών ως πρόσκληση και πρόκληση ζωής και γνώσης ... Η αγάπη του Δ. Μίχα για την ιστορία τον συνέπαιρνε', σημειώνει ο Γιάννης Μότσης.
Μια αγάπη, που του έδωσε φτερά και υπομονή μέχρι να αποτυπώσει στο χαρτί τη δόξα και το κρυφό κλέος του μικρού χωριού του - έχουν και τα μικρά χωριά δόξα και κλέος - και που τον ανέδειξε σε ικανό θεράποντα της Κλειούς, της μούσας της ιστορίας. 'Ζήσαμε τη φτώχεια και τις στερήσεις, είδαμε τη σκληρή βιοπάλη των απλών ανθρώπων, οι οποίοι έδειξαν απίστευτη αντοχή στις κακουχίες και κράτησαν με αγώνες και θυσίες τα ιδανικά του Έθνους, τις ιστορικές παρακαταθήκες, τη γλώσσα και την Ορθοδοξία ... Μέσα από τις τεκμηριωμένες αναλύσεις του συγγραφέα συνειδητοποιεί κάθε νεοέλληνας, από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη, τις κοινές ρίζες και εμπειρίες του πολύπαθου λαού μας' συμπληρώνει ο Ελλογιμότατος Χρ. Χαραλαμπάκης, Καθηγητής Γλωσσολογίας του ΕΠΚΑ.
Από το Ζωτικό, απ’ τα χωριά της Λάκκας Σουλίου, απ' την πιο αδικημένη περιοχή του πιο φτωχού τμήματος της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 21ου αι. προσφέρεται αυτό το βιβλίο, ως πρότυπο μεθοδικής εργασίας και ιστορικής μελέτης, που περικλείει πρόταση προσανατολισμού για τους νέους - όχι μόνο του Ζωτικού - και εκπέμπει μηνύματα για τον απεγκλωβισμό από την πρωτοφανή κρίση, που μαστίζει τον λαό μας και απειλεί να τον εξαφανίσει.