Αρχική

Τζουμπούλα

Τορα

Φτελιάς

Φωτεινού

του Φώτη Μότση
(Απαγγελία του ποιητή) 

ήχος μέλας του στεναγμού
από τα βάθη του έρωτα
από την κόκκινη καρδιά
του μαύρου κότσυφα
κι από το σπλάχνο του πουλιού
που λέει τα χρώματα

του Φώτη Μότση

Νεκρός
Το πρόσωπό του ένα κλαρί χλωρό
πίσω απ’ τη φλούδα
Τραγούδαγε
όταν οι άλλοι τον μοιρολογούσαν

Στου χρόνου τα περάσματα

φυτρώνει ένα λουλούδι.

Σκύβεις αργά, μ' απόγνωση και με χαρά

στα δάχτυλα το πνίγεις.

Καιρός ν’ αναστήσουμε

τις ξεριζωμένες καρδιές μας.

Καιρός ν’ απαντήσουμε την άνοιξη

στο σταυροδρόμι του χρόνου.

του Φώτη Μότση

ΚΕΡΩΝ
α’