Γη ποτισμένη με ιδρώτα.

Στην Ήπειρο ο σεισμός και η οργή της φύσης
το ξύσιμο στης γης τη ράχη από θεό
μα πάνω απ’ όλα το σημάδι του ερχομού
του φίλου του καλού
Το μήνυμα απ’ τα επέκεινα του βίου
για το χαμό για τη ζωή για το φιλί
και τη στερνή τη σιωπή
μη και φανούμε ατοίμαστοι
χωρίς φασκιά και λάκκο κι αγκαλιά χωρίς
Και ο σεισμός γιορτή στο σπίτι
όταν η πέτρα η μια χοροπηδάει στην άλλη απάνω
με τη χαρά της γνωριμιάς
της καλημέρας
καθώς εκείνο ολάκερο ανασαλεύει
αναστενάζει κάνα δυό
σέρνει τα νύχια του αυλακιά

Στάζει η πέτρα το αίμα της
το μοιριολόι φτιάχνει του χωριού
και το τραγούδι
Σεισμός γίγας στα θέμελα
ανασκουμπώθηκε
ησύχασε
σαν χθεσινή ημέρα

Σαν πάντα η θλίψη
Σαν άγριος έρωτας

(Απ' το "Ηπειρώτικο" του ΦωτοΜότση)

Στην φωτογραφία ο συγχωριανός μας Αθ. Ι. Παπαζήκος στ' όργωμα.

Ηλιε, ηλιάκι μου  {play}/jdownloads/music/papanastasis/hlie_iliaki_mou.338.mp3{/play}