Εκεί που η ελληνική ύπαιθρος σμίγει με την ποιμενική ζωή, γεννιούνται δημοτικά τραγούδια θαρρείς βγαλμένα από τον ιδρώτα και τις αγωνίες των ανθρώπων μιας άλλης Ελλάδας, γνώριμης στους παλιούς.
Ένα τέτοιο τραγούδι, "το λάγιο αρνί", κατέγραψαν οι Χρήστος και Γιώργος Λιόλιος στο Ζωτικό Ιωαννίνων, στη βόρεια Λάκκα Σουλίου. Ο παπα-Κοσμάς (1936-1991) με τη φλογέρα και τη γλυκιά τσακιστή φωνή του μας ταξιδεύει σε κόσμους αλλιώτικους. Σε χρόνια "κλέφτικα" πάνω στα βουνά της Ελλάδας... Το τραγούδι είναι γνωστό και ως "Μπούλκω" σε διάφορα μέρη της στεριανής Ελλάδας.
Έβγα Βλάχα στο βουνό
έχω λόγο να σου πω
να τα πεις Βλάχα μ' τ' αφέντη σου
να του κάψεις την καρδιά
με τα λόγια τα ψυχρά.
Κλέφτες βγήκαν στο βουνό
για να κλέψουν άλογα
κι άλογα δε βρήκανε
τον τζουμπάνο πήρανε
άι Βλαχούλα μ' πάει.
Του 'κοψαν Βλάχα μ' το δάχτυλο
που 'χε την αρραβώνα
που έπαιζε φλογέρα
αχ άι Βλαχούλα μ' πάει.
Σκότωσαν Βλαχά μ' μωρ' το σκυλί
πήραν και το λάγιο αρνί
που 'χε το χρυσό μαλλί
τ' ασημένιο το κουδούνι
πάει Βλαχούλα μ' πάει.