Μουσική από την αρχαία Ελλάδα
Παρουσίαση του ποιητικού έργου του Φ.Μότση
Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου, 19.30. Στον πολυχώρο ‘Αίτιον’, Τριζαίων 8-10, Αθήνα. Παρουσίαση του ποιητικού και συγγραφικού έργου του Φώτη Μότση, με αφορμή την έκδοση της ποιητικής του συλλογής ‘Σκιάς Όναρ Έρως’ (Ελλέβορος).
Βάϊα Παπαζήκου
Με την Βάϊα ξεκινάμε την παρουσίαση των τέκνων του Ζωτικού που τιμούν όλους μας με την προσφορά τους στις τέχνες και τα γράμματα
Η Βαΐτσα (Βάια) Παπαζήκου γεννήθηκε στο Αθήνα τον Μάρτιο 1984. Κόρη του Σπύρου Αθ. Παπαζήκου και της Ελένης Τσολακιδου από το Ζωτικό Ιωαννίνων, αποφοίτησε από το λύκειο το 2001 και στη συνέχεια σπούδασε Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Τεχνολογικού και Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών αλλά και στη συνέχεια εργάστηκε για τη συντήρηση και την αποκατάσταση αρχαιολογικών κυρίως αντικειμένων και μνημείων σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Προγονικά παιγνίδια - ενότητα 3η
Δημοσιεύουμε σήμερα την τρίτη ενότητα από τα προγονικά παιγνίδια του Γ. Τσόλη. Παιγνίδια, που κι εμείς παίξαμε στους ξέγνοιαστους χρόνους μας.
Κιόσια
Ένα παιγνίδι για μικρούς και μεγάλους, που παιζόταν σε οποιονδήποτε χώρο. Το παιγνίδι των βοσκών.
Προγονικά παιγνίδια - ενότητα 2η
Δημοσιεύουμε την δεύτερη ενότητα από τα προγονικά παιγνίδια του Γ. Τσόλη. Πολλά από αυτά ήταν και δικά μας παιγνίδια. Καθώς τα δακτυλογραφούσα ξανάρχονταν στην μνήμη εικόνες μαγευτικές. Στην αυλή του σχολείου όλοι εμείς - σχολιαρόπαιδα τότε - να παίζουμε τα προγονικά μας παιγνίδια και ν' αντηχεί η αυλή του σχολειού μας από τις φωνές μας. Ξέγνοιαστα χρόνια, χρόνια δημιουργικά.
Γκαίω – βαγκαίω
Το παιγνίδι αυτό παιζόταν κύρια από κορίτσια, αλλά αν υπήρχε έλλειψη κοριτσιών καλούσαν και αγόρια, που σπάνια βέβαια δεχόντουσαν γιατί το θεωρούσαν κοριτσίστικο και ανιαρό.
Το παιγνίδι γινόταν σε ανοιχτό και ομαλό χώρο. Σχημάτιζαν ευθεία γραμμή και κρατιούνταν από τα χέρια. Απέναντι από την γραμμή αυτή και σε απόσταση δέκα περίπου μέτρων στεκόταν αντιμέτωπο ένα κορίτσι.
Το μοναχό κορίτσι αναπηδώντας πλησίαζε τα πολλά κορίτσια τραγουδώντας:
- 1
- 2
