ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ …ΓΙΑ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ
Μιχαήλ Πυλάρτη
(Από την συλλογή: Περίπατοι στο Ζωτικό)
Ἐπέλεξα σκοπίμως στὸ χωριὸ
νὰ μείνω ἕνα διάστημα ΄
θεωρώντας ὅτι ὁ κορονοϊὸς
δὲν ἀγαπάει τὰ ὀρεινὰ !
Σὲ μιά βόλτα ἀπ' τοῦ Νεκτάριου στὴν Καταμάχη
καὶ μισόδρομα περίπου
κοντοστέκομαι γιὰ λίγο
θαυμάζοντας τὴ φύση γύρω μου.
Βλέπω καὶ πληροῦμαι καὶ ἀπ' αὐτὰ
πού κάποιος - ἴσως - νὰ μὴ δίνει σημασία
ὅπως τὸ φυλλόχρωμα τῶν δέντρων
τὴν εἰκόνα τῶν διάσπαρτων σπιτιών
τὸ φαλτσάρισμα τῆς κίσσας
τὸ κράξιμο κουρούνας μακριά
τοῦ βρεγμένου χώματος ἡ μυρουδιά
μὰ καὶ τοῦ μελισσιοῦ τὸ βούϊσμα
στὴν δίπλα ρόδινη ἄγρια μολόχα
καὶ στὸ κίτρινο ἀγκάθινο παλιούρι .
Καὶ ὅμως αὐτὰ τὰ ἄμεσα ἁπλὰ
καὶ τὴν αὔρα καθαροῦ αέρα
τὰ ἔχω χάσει μὲς στὴν πόλη.
Αὐτὸ πού καλὰ γνωρίζω ... καὶ πού τόσο ἀγνοῶ
εἶναι πώς τὸ Σῶμα μου , δυστυχῶς ὑποτιμῶ
Σήμερα στὰ …-ήντα μου… και βάλε
τὸ διατρανώνω... ἐνδοσκοπικὰ(!)
πώς εἶμαι ὕπαρξη μὲ Σώμα,
γιατὶ δεκαετίες τώρα τὸ ἔχω
χρηστικό μου ἐργαλεῖο
τῆς "ψυχῆς μου φυλακή"!
μὲ ὅλο της «τὸ μεγαλεῖο».
Ἤμουν «ἔγκλειστος κατ' οἶκον»
- ὄχι μόνο λόγῳ τῆς γνωστῆς επιδημίας-
μὲ ἕναν ὑπολογιστὴ ἐρωτευμένος
ἀδρανὴς καὶ μουχλιασμένος
μὲ τὸ διαδίκτυο ὅλη μέρα
καὶ στὸ φέϊς μποὺκ ἀπασχολημένος·
ἐπικοινωνοῦσα, χαιρετοῦσα
πλήρωνα, λογάριαζα, ἀγαποῦσα
γιόρταζα, ἀγόραζα, εὐχόμουν
ἐρωτευόμουν, μελετοῦσα
καθηλωμένος σὲ καρέκλα,
σε μιά ὀθόνη κολλημένος.
Μὰ τὸ χειρότερο ἀπ' ὅλα
τὴν ἄποψη κατεῖχα σοφιστοῦ:
τῆς «ἀσωμάτου νοημοσύνης»,
- γνωστή φράση ἀκαδημαϊκοῦ -
καὶ ἄς μ’ ἀποξένωνε ἀπ' ἄνθρωπο καὶ Φύση,
καὶ ἀπό ὅποια ἄλλη σχέση πιθανή
οὐσιαστικὴ και ἀληθινή.
Στὸ χωριὸ μας ὅμως
νοσταλγικὰ τὴν ἀγκαλιάζω
καὶ νιώθω μέτοχος καθ’ ὅλα
καὶ τὸ Σῶμα μου ὀργανικὸ της μέλος
πού δὲν μπορῶ χωρὶς αὐτὸ
ἁρμονικὰ γιὰ νὰ σκεφτώ.
«Χωρὶς ψυχὴ τὸ σῶμα εἶναι πτῶμα
ἡ δὲ ψυχὴ χωρὶς τὸ σῶμα φάντασμα»
ἑνὸς Ρώσου γνωμικὸ νὰ θυμηθῶ
ποῦ θεωρεῖ αὐτὰ τὰ δυὸ ὡς χάρισμα
καὶ ὁρισμὸ ταυτότητὰς τοῦ ἀνθρώπου.
…Καὶ γιὰ νὰ γίνω πειστικός, ἐπὶ τόπου
«τὰ δεδομένα» διαδικτύου
τοῦ κινητοῦ μου ἀνοίγω !
Μὲ σκοπὸ νὰ βρῶ … για λίγο
για τὶς πιὸ πάνω ανησυχίες
τεκμηριωμένες ὁδηγίες
ὥστε χωρὶς τοῦ «ἐγκεφάλου πλύση»
καὶ μὲ μιὰ χρηστὴ τους χρήση
πλήρως νὰ ἀναζωογονηθῶ στὴ φύση.
Φυσικά ὁ καθεὶς θὰ καταλάβει
πώς ἡ αὐτοκριτικὴ μου
«πῆγε ἕναν περίπατο» μία ὥρα καὶ μισὴ
ἀπὸ τοῦ Νεκταρίου το μαγαζί
ἕως και την … μισοδιαδρομή !
