Τώρα όμως ούτε φωνή, ούτε ξύλα, τίποτα δεν έμεινε, μόνο οι αναμνήσεις.
Τώρα όμως ούτε φωνή, ούτε ξύλα, τίποτα δεν έμεινε, μόνο οι αναμνήσεις. Έχεις δίκιο φίλε CostaMeltos,αλλά μόνο και μόνο για αυτές τις θύμησες που μας ξύπνησες, μας έκανες να αισθανθούμε ακόμη περισσότερο υπεύθυνοι για το μέλλον και την τύχη αυτού του χώρου που μάθαμε τα πρώτα γράμματα, εκεί που παίξαμε τα πρώτα ομαδικά παιγνίδια, εκεί που κόβαμε τα κουμπιά από το παντελόνι για να συμμετάσχουμε στην ομάδα, αψηφώντας τις φωνές, όταν γυρίζαμε σπίτι και γίναμε τελικά ότι γίναμε για την κοινωνία.
{swf;images/scholeio.swf;}
Μετά τον σεισμό στις 4/2/2007(4,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στις 14.06) ,που το σχολείο μας έπαθε σημαντικές υλικές ζημιές, παραμένει ακόμη στην ίδια κατάσταση, χωρίς να έχει γίνει κάτι για την αποκατάσταση των ζημιών, εκτός από κάποιες μελέτες από πλευράς του σημερινού μας Δήμου Σελλών, οι οποίες μέχρι σήμερα δεν ευοδώθηκαν , διότι δεν υπάρχουν χρήματα σύμφωνα με την απάντηση του Δημάρχου. Καθολικό μέλημα όλων ,είναι η δημιουργία Πολιτιστικού Κέντρου του σχολείου μας, η με άλλα λόγια ενός χώρου συγκέντρωσης όλων των χωριανών στις διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος.
Επίσης σε μια γωνιά του σχολείου μας, να μπορέσουμε να εκθέσουμε τα αγροτικά μουσειακά μας είδη: τα αλέτρια ,τις σβάρες, τα γυνιά, τις βλάντες, τα δρεπάνια, τις κασάρες, τους αργαλειούς, τις σφεντόνες, τους χειρόμυλους, τις κάπες και πολλά άλλα που δεν μπορώ να τα απαριθμήσω όλα εδώ. Έχουν περάσει 3,5 χρόνια από τον τελευταίο σεισμό που είχε σαν συνέπεια τη μεγάλη ζημιά στην κάτω πλευρά του σχολείου μας και από πλευράς των αρμοδίων φορέων της πολιτείας, δεν έγινε τίποτα το αξιόλογο, πλην βέβαια μιας τεχνικής μελέτης αποκατάστασης της ζημιάς, από το Δήμο μας, το ύψος της οποίας ανέρχεται στο χρηματικό ποσό 103,000,00€ και από τότε το σχολείο μας παραμένει στην ίδια κατάσταση με κίνδυνο να καταρρεύσει από ενδεχόμενο μελλοντικό σεισμό, το οποίο φυσικά απευχόμαστε. Το ποσό αυτό είναι αρκετά μεγάλο και λόγω των οικονομικών δυσχερειών που διέρχεται η πατρίδα μας ,το έργο αυτό δεν προβλέπεται να καταστεί εφικτό με δαπάνες της πολιτείας και εδώ πρέπει να αποφασίσουμε όλοι μαζί οι Ζωτικιώτες, οι Σύλλογοι, οι απόδημοι και γενικά όσοι αγαπάμε και πονάμε το τόπο μας και το σχολείο μας να σκεφτούμε τους τρόπους που θα συγκεντρώσουμε τα χρήματα και να αποκαταστήσουμε τις ζημιές. Όλοι μαζί μπορούμε να το πετύχουμε!
Όλοι εμείς που νοιαζόμαστε και ανησυχούμε για το σχολείο μας και πονάμε τον τόπο μας, θα πρέπει να λάβουμε αυτά τα μηνύματα σοβαρά υπόψη μας και ο καθένας χωριστά να προτείνει κάποια λύση για την εξεύρεση των απαιτούμενων χρημάτων και να βοηθήσουμε στην υλοποίηση αυτού του έργου, το οποίο βέβαια είναι δύσκολο αλλά όχι και ακατόρθωτο. Περιμένουμε την φωνή σας και την άποψη σας.
Η γνώμη του υπογράφοντος αλλά υποθέτω και η δική σας, είναι ότι το σχολείο το πονάμε πολύ περισσότερο εμείς από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας.
Γι΄αυτό για πάρτε την πέννα και αναμένουμε τις προτάσεις και τις σκέψεις σας. Η κ. Πρόεδρος του Συλλόγου Ζωτικιωτών Ιωαννίνων, αλλά και οι “παράγοντες” του χωριού τι γνώμη έχουν;
Ο costaMeltos έβαλε το σπίρτο, εμείς να δώσουμε την λύση σε δημόσια διαβούλευση.
{swf;images/scholeio.swf;}
Μετά τον σεισμό στις 4/2/2007(4,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στις 14.06) ,που το σχολείο μας έπαθε σημαντικές υλικές ζημιές, παραμένει ακόμη στην ίδια κατάσταση, χωρίς να έχει γίνει κάτι για την αποκατάσταση των ζημιών, εκτός από κάποιες μελέτες από πλευράς του σημερινού μας Δήμου Σελλών, οι οποίες μέχρι σήμερα δεν ευοδώθηκαν , διότι δεν υπάρχουν χρήματα σύμφωνα με την απάντηση του Δημάρχου. Καθολικό μέλημα όλων ,είναι η δημιουργία Πολιτιστικού Κέντρου του σχολείου μας, η με άλλα λόγια ενός χώρου συγκέντρωσης όλων των χωριανών στις διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος.
Επίσης σε μια γωνιά του σχολείου μας, να μπορέσουμε να εκθέσουμε τα αγροτικά μουσειακά μας είδη: τα αλέτρια ,τις σβάρες, τα γυνιά, τις βλάντες, τα δρεπάνια, τις κασάρες, τους αργαλειούς, τις σφεντόνες, τους χειρόμυλους, τις κάπες και πολλά άλλα που δεν μπορώ να τα απαριθμήσω όλα εδώ. Έχουν περάσει 3,5 χρόνια από τον τελευταίο σεισμό που είχε σαν συνέπεια τη μεγάλη ζημιά στην κάτω πλευρά του σχολείου μας και από πλευράς των αρμοδίων φορέων της πολιτείας, δεν έγινε τίποτα το αξιόλογο, πλην βέβαια μιας τεχνικής μελέτης αποκατάστασης της ζημιάς, από το Δήμο μας, το ύψος της οποίας ανέρχεται στο χρηματικό ποσό 103,000,00€ και από τότε το σχολείο μας παραμένει στην ίδια κατάσταση με κίνδυνο να καταρρεύσει από ενδεχόμενο μελλοντικό σεισμό, το οποίο φυσικά απευχόμαστε. Το ποσό αυτό είναι αρκετά μεγάλο και λόγω των οικονομικών δυσχερειών που διέρχεται η πατρίδα μας ,το έργο αυτό δεν προβλέπεται να καταστεί εφικτό με δαπάνες της πολιτείας και εδώ πρέπει να αποφασίσουμε όλοι μαζί οι Ζωτικιώτες, οι Σύλλογοι, οι απόδημοι και γενικά όσοι αγαπάμε και πονάμε το τόπο μας και το σχολείο μας να σκεφτούμε τους τρόπους που θα συγκεντρώσουμε τα χρήματα και να αποκαταστήσουμε τις ζημιές. Όλοι μαζί μπορούμε να το πετύχουμε!
Όλοι εμείς που νοιαζόμαστε και ανησυχούμε για το σχολείο μας και πονάμε τον τόπο μας, θα πρέπει να λάβουμε αυτά τα μηνύματα σοβαρά υπόψη μας και ο καθένας χωριστά να προτείνει κάποια λύση για την εξεύρεση των απαιτούμενων χρημάτων και να βοηθήσουμε στην υλοποίηση αυτού του έργου, το οποίο βέβαια είναι δύσκολο αλλά όχι και ακατόρθωτο. Περιμένουμε την φωνή σας και την άποψη σας.
Η γνώμη του υπογράφοντος αλλά υποθέτω και η δική σας, είναι ότι το σχολείο το πονάμε πολύ περισσότερο εμείς από τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας.
Γι΄αυτό για πάρτε την πέννα και αναμένουμε τις προτάσεις και τις σκέψεις σας. Η κ. Πρόεδρος του Συλλόγου Ζωτικιωτών Ιωαννίνων, αλλά και οι “παράγοντες” του χωριού τι γνώμη έχουν;
Ο costaMeltos έβαλε το σπίρτο, εμείς να δώσουμε την λύση σε δημόσια διαβούλευση.
Παναγιώτης Καρράς
