Tο συγκλονιστικό τραγούδι-επιτάφιος θρήνος, της "Μαριόλας", δπμιουργήθπκε, ως ευλαβικό μνημόσυνο στη μνήμη της άτυχης Λαμπρινής Τσίτου, από συγκεκριμένο και διακεκριμένο μουσικό, το Λάλο Φάκο, από τη Βελτσίστα, τη σημερινή Κληματιά, γύρω στα 1800.
“Από τις δύο στράτες διαλέγω τον ανήφορο γιατί κατά κει με σπρώχνει η καρδιά μου..απάνω , απάνω , απάνω! φωνάζει η καρδιά μου και την ακολουθώ με εμπιστοσύνη. Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι.
του Γιώργου Κόνδη
Εν αρχή ην ο λόγος και εκ του λόγου γεννάται η αρχή του παντός. Ιδού λοιπόν αυτός ο γητευτής της πέτρας και των φρυγάνων, που αναμαζεύοντας με λέξεις τις ξέρες του άγονου τόπου του μετράει τους χρόνους από τη γέννηση, από την Αρχή, έως το τώρα, φτιάχνοντας ημερολόγιο πλεύσης ώσπου να ξανοιχτεί μακριά και να τον πιάσει πάλι ο νόστος, η θέληση για επιστροφή.
Ἡ γενέτειρα εἶναι ἡ ἀνεξίτηλη εἰκόνα, ἡ ἀνεξάλειπτος βίωση τῶν παιδικῶν του χρόνων· εἶναι ἡ ψυχική καταφυγή καί ἡ Ἰθάκη του. Οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς τόν ὑποχρέωσαν σέ ἄλλον τόπο μονίμου διαμονῆς (Ναύπλιο), ἡ ἐνθύμηση ὅμως τοῦ χωριοῦ τοῦ εἶναι ἰδιαιτέρως ἔντονη, «ἀκανθωτή», ἡ ὁποία τόν πληγώνει καί τόν πονάει βαθιά, ἀπεγνωσμένα, ἄσωτα.
Ι. Μότσης
Αν ο χορός είναι η «ρευστή γλυπτική» με μουσική υπόκρουση τότε ποίηση είναι ο χορός των αισθήσεων με περίτεχνη λεκτική υπόκρουση, είναι τα φοβερά ή μηδαμινά γεγονότα που ωριμάζουν στην αβεβαιότητα πριν γίνουν μελετημένη έκρηξη που εκτινάσσει στα χάη, απίστευτα βίαια, την τρυφεράδα με την οποία εκκολάφτηκαν, απίστευτα τρυφερά τη βία που τα κλώσησε.
Ακόμη δεν είχαμε μάθει τ’ αλφάβητο, δεν τα ΄χαμε χωνέψει καλά-καλά, κι οι δάσκαλοί μας θέλανε να...
Του Φώτη Μότση Θερτή, στη Ρουπακιά, θερίζαμε πολλοί μαζί το στάρι. Ήταν οι καιροί που στη δουλειά...
Ετούτο κι αν ήταν: είχα να ιδώ τον tatsis από τον καιρό με τα κοντά, τα ολούθε μπαλωμένα...
"ΖΩΤΙΚΟΝ" Πρώτο δρομολόγιο παρθενικό. Καλοκαίρι του '62. Προυπάντηση στο σταυροδρόμι, στης...
του Ι.Μότση Η παρουσία Ελλήνων στις Η.Π.Α. χρονολογείται από τις αρχές του 16ου αιώνα. Τον Απρίλιο...
Δημητρίου Μίχα, φιλολόγου Τό Πάσχα εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ παλιὲς ἂν ὄχι ἡ ἀρχαιότερη ἑορτὴ τῆς...
του Γιάννη Μότση Έμφυλη ή άφυλη δημιουργία Αλλά τι είναι ποίηση; Έχουν δοθεί πολλοί ορισµοί. Εµείς...
Δημητρίου Μίχα, τ. Δ/ντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Όταν κάποιος αναφέρεται στον τόπο...
του ΦωτοΜότση Ὁ ΜήτσοΔάρας ἄδραξε εὐλαβικά τόν κορμό καί τόν ἀπόθεσε στά γόνατά του ἄκρως τρυφερά. Ἀκούμπησε τήν...
Η ΄Ηπειρος είναι δυνατό ποτάμι που κυλά σε δάσος πυκνό (βλέπε Βρυτζάχα) και μαζί του παρασέρνει...
(απόσπασμα από το νέο βιβλίο ποημάτων του ΦωτοΜότση) ἄ εἶμαι περίσσια ἀποσταµένος εἶπε Βαρέθηκα τῆς...
του Φώτη Μότση Α, να μπορούσε κανείς να βαδίσει αβασάνιστα στην κάθε καινούργια μέρα! Να την...
