Ιστορικό αρχείο
της Νεφέλης Μότση Αντίκρισα για πρώτη φορά το Ζωτικό όταν ήμουν τριών μηνών. Το ξαναείδα πολλές...
του Χρήστου Ν. Θεμελή Οταν έπεσαν τα πόσκια τα μάσαμαν στη στρούγκα εγώ, μια χαψιά μαξουμάκι,...
Είχαμε θερίσει το στάρι στη Ρουπακιά, το είχαμε κουβαλήσει με τη φοράδα και στοιβάξει στο αλώνι....
Ηταν τότε που τα βουνά μας λικνίζονταν καθώς η γη έπαιρνε οργισμένη τις βαθειές της ανάσες και τα...
Ο έρως μεριμνεί ως μανιακός των αμπελώνων της ψυχής ν’ αποτελειώσει ό,τι έχει αρχίσει με μια απλή...
Οι «Κυνικοί» ήταν Φιλοσοφική Σχολή, και µάλιστα µία από τις µακροβιότερες. Τίποτε στη ζωή, έλεγε ο...
Το Τέρας κι εμείς (ένα υστερόγραφο στην προαναγγελθείσα απώλεια του Βαγγέλη Γιακουμάκη) Ο τίτλος...
Δημητρίου Μίχα ,Φιλολόγου καθηγητού-Δ/ντου της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Το θέμα που θα...
του ΦωτοΜότση Μνήσθητι Όμηρο τον Μελωδόν και τον Ελύτη Ωσάν ανοίγουν οι κρουνοί με τους...
Στου χρόνου τα περάσματα φυτρώνει ένα λουλούδι. Σκύβεις αργά, μ' απόγνωση και με χαρά στα δάχτυλα...
του ΦωτοΜοτση Είπατε τοις ισχυροίς: χαμαί πέσε Έλλην ουδέποτε!. Ουκέτι Έλλην έχει καλύβην, ου...
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια προσπάθεια αποδόμησης της εθνικής αφήγησης με τους...
