Σχεδόν πάντα στο σπίτι είχαμε δυο γίδες για το γάλα, το τυρί και τα κατσικάκια τους. Τους δίναμε...
Τετάρτες, αν θυµάµαι καλά, ακούγαµαν την τροµπέτα από τη ράχη του Σταυρού. Ντούουου! Ντούουου!...
Ο Τάκη-Καλλιόπης – έτσι αποκαλούσαμε τότε τον καλό κι πάντα αγαπητό μου φίλο Τάκη Θεμελή – είχε...
του Ι.Μότση Ηταν συνήθεια στο χωριό μας οι εξετάσεις να ΄ναι συνάμα και πανηγύρι. Όχι μόνο οι...
Δημητρίου Μίχα, φιλολόγου καθηγητού, τ. Δ/ντής της Ριζαρείου Σχολής Α. ΠΡΟΟΙΜΙΟ Ή παρουσία τού...
Ι. Μότσης Μία από τις ηθικές αρετές, η οποία στην αριστοτελική φιλοσοφία αποκτά και...
Ἥ δὲ καὶ ἀτρύγετον πέλαγος τέκεν, οἴδματι θυῖον, Πόντον, ἄτερ φιλότητος ἐφιμέρου· αὐτὰρ ἔπειτα...
Αχ αυτά τα ξέγνοιαστα, τα παιδικά μας χρόνια στο δημοτικό σχολείο. Γεμάτα παιγνίδι και ανεμελιά....
www.zotiko.gr <κοινός τόπος> αναζητάμε την παιδικότητά μας θέλωμε πίσω τώρα, τον ήλιο, την άγρια...
του Φώτη Μότση Στο καφενείο. Σκυφτός, αναμαλλιασμένος, καθώς φύσαγε απ' το πλάι, κι αμίλητος. Την...
Δέν εἶναι ἡ ποίηση ἡ στίλβη τῆς ἀσχήμιας καί στό κατέβατό της τό ἀνάχωμα μήτε Εἶναι τό δίστομο
Γη ποτισμένη με ιδρώτα. Στην Ήπειρο ο σεισμός και η οργή της φύσης το ξύσιμο στης γης τη ράχη από...