Ιστορικό αρχείο
Ξημέρωσε, χάραξε η ημέρα, έχουμε δρόμο σήμερα, έχουμε ανηφόρα. Δύο ώρες μέχρι την Κοπάνησα. Είκοσι...
Τώρα όμως ούτε φωνή, ούτε ξύλα, τίποτα δεν έμεινε, μόνο οι αναμνήσεις. Έχεις δίκιο φίλε...
του Φώτη Παπαφώτη Το Ζωτικό ανήκε στην επαρχία Παραμυθιάς όταν η Παραμυθιά, ήταν στον Νομό...
Ταξιδευτής ο πρωτοξάδερφος, που μικρά τότε τον φωνάζαμε μπάρμπα-Μήτσιο, σε μια από τις επιστροφές...
του Φώτη Παπαφώτη Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, ήμουν στην Ήπειρο, και επισκέφθηκα το τουριστικό...
Ο φίλος μας ο Tatsis συχνά πυκνά μας επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα με επιλεγμένα κείμενα...
Δημητρίου Μίχα ,Φιλολόγου καθηγητού-Δ/ντου της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής (Κείμενο για να...
Ἥ δὲ καὶ ἀτρύγετον πέλαγος τέκεν, οἴδματι θυῖον, Πόντον, ἄτερ φιλότητος ἐφιμέρου· αὐτὰρ ἔπειτα...
Τους είδα. Κατακτημένους, μίζερους, νικημένους μα καμαρωτούς, να εκδράμουν αποφασισμένοι...
του Φώτη Μότση Νεκρός Το πρόσωπό του ένα κλαρί χλωρό πίσω απ’ τη φλούδα Τραγούδαγε όταν οι άλλοι...
του ΦωτοΜότση Μνήσθητι Όμηρο τον Μελωδόν και τον Ελύτη Ωσάν ανοίγουν οι κρουνοί με τους...
Την άδεια σου ζωή πως να γεμίσεις? ικέτης σε προσκύνημα να γίνεις πως μπορείς ? σε απομεινάρια...
