Ο έρως της Κανελας
Είναι αυτό που λένε όλοι
τ όνομα να μη σου βγεί....
κι όλα τούτα για τον Φάνη !
Το ψιθύριζαν στη πόλη...
ήταν δροσερή πηγή
και υποτάσσονταν κυράδες
στο καυτό του γιαταγάνι !
Ητανε Κριός βαρβάτος
- έτσι λέγανε οι φήμες -
αντί κέρατα να βγάνει
τ άβγαζαν οι προβατίνες !
Απ τη διπλανή τη στάνη ,
και με τούτα και μα κείνα
ερωτεύτηκε τον Φάνη
η Κανέλα η τσαχπίνα !
Μα δε πρόλαβε η καημένη
τη δροσιά του να γευτεί
ήτανε γραφτό η αγάπη
μέσ τη στάνη να θαφτεί
Ηταν αποφράδα μέρα
που ήρθαν σήματα λυγρά...
ο κριός στα ξάφνου εχάθη
κοπετός και συμφορά
Εκλαψαν και οι κορασίδες ,
μα αυτοί που ξέραν είπαν :
οδυρμός που ο νους δε βάνει
ετραβήχτηκαν κοτσίδες
εις την διπλανή τη στάνη !
...Ορκο έμελλε να δώσει
- σαν δε μπόρεσε η Κανέλα
τον καλό της να χαρεί -
σ άλλονε να μην ενδώσει
και ας πιάσει και πουρί !
Σαν περάσουν απ τα μέρη
εκεί , γύρω από τη στάνη
μια φιγούρα θε να δούν !
Βγαίνει κάθε μεσημέρι
και χαλεύει να της πουν
μήπως είδανε τον Φάνη ...!!!
Βικυ Μίχα
( Κάθε ομοιότης με πρόσωπα , ή οικείες σας στάνες,
είναι εντελώς τυχαία ! )
