Ουτοπικές προσδοκίες

Ας ήτανε να πνίγονταν 
του πόνου οι σκιές 
στης ευθυμίας των ευχών 
- θεάς- εικονοστάσι ...
Ας ήτανε τα ανείπωτα 
να γίνονταν χαρές 
σε ονειρικό "ανάρμοστο"
του ίμερου γιορτάσι !

Ας ήταν ένα αγκάλιασμα η ζωή μας 
και μια αλήθεια 
και τ άδικο να θάβαμε 
στα άδυτα των βωμών ....
ας ήταν το χαμόγελο 
στα χείλη μας συνήθεια 
κι ας ήμασταν η ανάσταση 
στο πλοίο των τερπνών !!!.....
Βίκυ Μίχα