..για μια άλλη στάση απέναντι στο "γυαλί" και όχι μόνο
του Χρήστου Θεμελή
Όταν πάψουμε να προσφερόμαστε στον άλλον
για να μοστράρει την καταναλωτική του
ευδαιμονία,,
Όταν δεν θα είμαστε εθελοντές θεατές/ακροατές
της ανούσιας παράστασης του κάθε
προσφερόμενου εαυτούλη,,
Όταν διαθέσουμε,
την επιβράβευσή μας
μόνο στις όποιες κι αν υπάρχουν,
άξιες πράξεις του,,
Θα αρχίζει τότε να ξεσκαρτίζει
η ήρα από το στάρι,,
Δεν είναι δύσκολο,
απαιτεί μόνον πολύ σιωπή..
Χάνοντας σιγά-σιγά το κοινό τους αυτοί,
οι έρμοι εαυτούληδες,,
ίσως μπορέσουν να ξαναβρούν ,
τον χαμένο εαυτό τους.
Από τη στάση της ζωής μας,
την προσωπική
και μόνον έτσι μπορεί ν' αλλάξει
η δημόσια ζωή.