Ξέγνοιαστα χρόνια

Συντάχθηκε από Super User. Καταχωρήθηκε στο Απόψεις

Αχ αυτά τα ξέγνοιαστα, τα παιδικά μας χρόνια στο δημοτικό σχολείο. Γεμάτα παιγνίδι και ανεμελιά. Ειδικά το καλοκαίρι, που όλος ο χρόνος ήταν ολοδικός μας. Από το χάραμα μέχρι που θάμπωνε. Τα γόνατά μας πληγιασμένα  καθώς σερνόμασταν σε πλαγιές και λαγκάδια, κάτω από πυκνόφυλλα πουρνάρια, κάτω  από χαμηλές κουμαριές, μέσα σε θάμνους, μέσα από βάτους. Οι κρούστες από τις πληγές στα πόδια. στα χέρια, στο κορμί μας ήταν τα δικά μας πονεμένα “στολίδια”. κι ήταν αυτά σημάδια περηφάνειας, που σμίλευαν την ψυχή και τον νου μας. 

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση

Ο “χρόνος” στην ελληνική φιλοσοφία

Συντάχθηκε από Super User. Καταχωρήθηκε στο Απόψεις

Ι. Μότσης

Είναι γνωστό από το παράδοξο του Ζήνωνα που ο ταχύς Αχιλλέας δεν θα φτάσει ποτέ την προπορευόµενη χελώνα, επειδή  ώσπου ο Αχιλλέας να διανύσει την απόσταση που κάθε φορά τον χωρίζει από την χελώνα αυτή θα έχει διανύσει ήδη ένα διάστηµα, έστω και µικρό, γι’ αυτό και η χελώνα θα προπορεύεται συνεχώς.

«Έστι δ’ ούτος ότι το βραδύτατον ουδέποτε καταληφθήσεται θέον υπό του ταχίστου. Έµπροσθεν γαρ αναγκαίον ελθείν το διώκον, όθεν ώρµησε το φεύγον, ώστ’ αεί τι προέχειν αναγκαίον το βραδύτερον. Έστι δε και ούτος ο αυτός λόγος τώι διχοτοµείν, διαφέρει δ’ εν τώι διαιρείν µη δίχα το προσλαβανόµενον µέγεθος (Αριστοτέλης, Φυαικά Ζ 9.239 Β 14)».

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση

Ευδαιμονία

Συντάχθηκε από Super User. Καταχωρήθηκε στο Απόψεις

Ι. Μότσης

Κυρίαρχο ζήτημα στη πολιτική φιλοσοφία του Αριστοτέλη αποτελεί  ο  προσδιορισμός  των  εννοιών  της  αρετής  και  του  αγαθού,  έννοιες  οι  οποίες  αναγνωρίζονται  ως  μέσα  επίτευξης  της  ύψιστης  ανθρώπινης  ενέργειας, της ευδαιμονίας:, «τὸ πάντων ἀκρότατον τῶν πρακτῶν ἀγαθῶν».

Υπάρχει μια επιπλοκή που οφείλεται στα νέα μας Ελληνικά. Εμείς, όταν λέμε ότι κάποιος είναι ηθικός εννοούμε ενάρετος , εννοούμε αγαθός . Ο Αριστοτέλης όμως όταν θέλει να πει ενάρετος χρησιμοποιεί τη λέξη “αγαθός”, ποτέ τη λέξη “ηθικός”. Αν δεν χρησιμοποιεί τη λέξη “αγαθός”, μπορεί να χρησιμοποιεί τη λέξη “φρόνιμος”, καμιά φορά χρησιμοποιεί τη λέξη “σπουδαίος”.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση

Ηθική, Δικαιοσύνη και Πολιτεία

Συντάχθηκε από Super User. Καταχωρήθηκε στο Απόψεις

Ι. Μότσης

Μία από τις ηθικές αρετές, η οποία στην αριστοτελική φιλοσοφία αποκτά και κοινωνικό/πολιτικό περιεχόµενο, είναι η δικαιοσύνη. Η αρετή της δικαιοσύνης συνιστά για τον Αριστοτέλη, όπως και για τον Πλάτωνα, την κατεξοχήν «τελείαν αρετήν» και την προϋπόθεση των υπολοίπων ηθικών και πολιτικών αρετών. 

Η δικαιοσύνη αποτέλεσε και θα αποτελεί το όραµα των ατόµων, των κοινωνιών και των φωτισµένων συνειδήσεων. Οι απόψεις, όµως, διαφέρουν ως προς το περιεχόµενο της έννοιας της δικαιοσύνης διότι, όπως είχε τονίσει ο Αριστοτέλης, η λέξη αυτή είναι πολυσήµαντη και κατατάσσεται στα «πλεοναχώς λεγόµενα». Ήδη στις απαρχές της αρχαιοελληνικής διανόησης, η δικαιοσύνη κάνει αισθητή την παρουσία της µε άλλους συνώνυµους όρους, όπως «Θέµις», «∆ίκη», «δίκη» και «δίκαιον», που χρησιµοποιούνται µε συµβολική και κοσµολογική σηµασία. 

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση