Οι πισίνες του Ζωτικού

Συντάχθηκε από Super User. Καταχωρήθηκε στο Αναμνήσεις

Το χωριό μας ήταν και είναι όμορφο χωριό. Παλιά, κάθε σπίτι είχε και την πισίνα του που γέμιζε με γάργαρο δροσερό νερό, είχαμε και μια θερμαινόμενη πισίνα, του μπάρμπα-Βαγγέλη για έκτακτες ανάγκες. Κάθε πισίνα είχε και την δική της ιδιαιτερότητα. Η δική μας πισίνα ήτανε το καλοκαίρι κατάλληλη για χειμερινούς κολυμβητές, η πισίνα της θειάς της Νάσενας, ήταν κατάλληλη για όσους αγαπούσαν τα αχλάδια, η θερμαινόμενη πισίνα για όσους αγαπούσαν τα κεράσια, και για να μην τα πολυλογώ, κάθε πισίνα προσέφερε κάτι ιδιαίτερο. Κάποιες από τις πισίνες είχαν ένα βασικό πλεονέκτημα. Ηταν αθέατες στο ευρύ κοινό, κι έτσι μπορούσαμε να απολαύσουμε το κολύμπι  χωρίς τις ειδικές περιβολές, μαγιώ και τα τοιαύτα - παραγγελίες από τους ζωτικιώτικους  οίκους μόδας. Τότε οι πισίνες ήταν και αφορολόγητες, δεν αποτελούσαν τεκμήριο διαβίωσης, παρ’ ότι το νερό ανανεωνόταν κάθε βράδυ. Για τον λόγο αυτό δεν υπήρχε και καμμιά ανάγκη χλωρίωσής τους.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση

Ο γάϊδαρος

Συντάχθηκε από Super User. Καταχωρήθηκε στο Αναμνήσεις

Καταμεσίς τ’ ουρανού ο ήλιος τσουρούφλιζε  τα γυμνά μας μπράτσα και καθώς ο ιδρώτας έσμιγε με την σκόνη και γίνονταν κάτι σαν γλίτσα στο κορμί μας, πήραμε την απόφαση να ξεκουράσουμε τα κουρασμένα μας νιάτα στον ίσκιο του πουρναριού, στην άκρη του δεύτερου απ΄ την κορφή χωραφιού στην ρουπακιά, όπου συνήθως κρεμούσαμε τον τορβά με το ψωμί, τις τηγανητές πατάτες, το τυρί και τις ελιές. Αφήσαμε τις κόσσες εκεί ακριβώς που τέλειωνε το κομμένο χορτάρι και πήγαμε ν’ απολαύσουμε μια  τσιγαριά κάτω απ’ τον ίσκιο  του πουρναριού, να πιούμε λίγες γουλιές «ζεστό» νερό από την κάψα του καλοκαιριού, πριν απολαύσουμε το θεσπέσιο γεύμα μας. 

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση

Πασχαλιάτικες εικόνες

Συντάχθηκε από elia. Καταχωρήθηκε στο Αναμνήσεις

Ολημερίς οι ετοιμασίες. Φροντίδα για την λάτρα του σπιτιού, τα πασχαλιάτικα ρούχα. Ήταν και το βιος που ΄θελε την δική του φροντίδα. Μα δυο μανάρια, μα κοπάδι, καθένα είχε την έγνοια του. Ηταν κι αυτό ένας λόγος που το «Δεύτε λάβετε φως» ηχούσε στο χωριό μας στις τρεις το πρωί κι όχι τα μεσάνυχτα.

Μεγάλη γιορτή το Πάσχα και ειδικά για τον νεαρό πληθυσμό του χωριού μας. Μετά από μια πολυήμερη νηστεία θα τρώγαμε το ψητό μας, θα πίναμε το γάλα μας, θα γευόμασταν τέλος πάντων ό,τι η νηστεία μας κρατούσε μακρυά. Δεν ήταν μόνο αυτό, δεν ήταν αυτό το βασικό. Η Ανάσταση στην παλιά εκκλησία με τον γυναικωνίτη μας γοήτευε. Ήταν και το «κυνήγι» του μπάρμπα – Χρήστου, που δεν μας άφηνε σε χλωρό κλαρί, και που  τ’ αποζητούσαμε. Εμείς ανεβοκατεβαίναμε την  ξύλινη σκάλα του γυναικωνίτη και το τρίξιμο της σκάλας μαζί με τον ήχο των βημάτων μας κρατούσε παράφωνο μπάσο  στην ψαλμωδία.

Διαβάστε Περισσότερα

Εκτύπωση

Του Αϊ Μηνά

Συντάχθηκε από elia. Καταχωρήθηκε στο Αναμνήσεις

Κάθε χρόνο του Αϊ Μηνά ήταν μια ξεχωριστή γιορτή στο Ζωτικό. Το παρεκκλήσι στον κάμπο, ανάμεσα στα πλατάνια πρόσφερε και την  ευκαιρία της εκδρομής, της αντάμωσης των χωριανών μας.