“Από τις δύο στράτες διαλέγω τον ανήφορο γιατί κατά κει με σπρώχνει η καρδιά μου..απάνω , απάνω , απάνω! φωνάζει η καρδιά μου και την ακολουθώ με εμπιστοσύνη. Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι.
του Γιώργου Κόνδη
Εν αρχή ην ο λόγος και εκ του λόγου γεννάται η αρχή του παντός. Ιδού λοιπόν αυτός ο γητευτής της πέτρας και των φρυγάνων, που αναμαζεύοντας με λέξεις τις ξέρες του άγονου τόπου του μετράει τους χρόνους από τη γέννηση, από την Αρχή, έως το τώρα, φτιάχνοντας ημερολόγιο πλεύσης ώσπου να ξανοιχτεί μακριά και να τον πιάσει πάλι ο νόστος, η θέληση για επιστροφή.
Ἡ γενέτειρα εἶναι ἡ ἀνεξίτηλη εἰκόνα, ἡ ἀνεξάλειπτος βίωση τῶν παιδικῶν του χρόνων· εἶναι ἡ ψυχική καταφυγή καί ἡ Ἰθάκη του. Οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς τόν ὑποχρέωσαν σέ ἄλλον τόπο μονίμου διαμονῆς (Ναύπλιο), ἡ ἐνθύμηση ὅμως τοῦ χωριοῦ τοῦ εἶναι ἰδιαιτέρως ἔντονη, «ἀκανθωτή», ἡ ὁποία τόν πληγώνει καί τόν πονάει βαθιά, ἀπεγνωσμένα, ἄσωτα.
Ι. Μότσης
Αν ο χορός είναι η «ρευστή γλυπτική» με μουσική υπόκρουση τότε ποίηση είναι ο χορός των αισθήσεων με περίτεχνη λεκτική υπόκρουση, είναι τα φοβερά ή μηδαμινά γεγονότα που ωριμάζουν στην αβεβαιότητα πριν γίνουν μελετημένη έκρηξη που εκτινάσσει στα χάη, απίστευτα βίαια, την τρυφεράδα με την οποία εκκολάφτηκαν, απίστευτα τρυφερά τη βία που τα κλώσησε.
“Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι’ όπως το δεις να μη το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας”
Το χρυσαφένιο χωράφι δείχνει με περηφάνια την θωρειά του. Το ελαφρύ αεράκι σχηματίζει στην κώμη...
Ηταν φορές που γυρνώντας με τον Φώτη απ’ το σχολειό περνούσαμε απ’ το σπίτι της παπαδιάς, της...
Ταξιδευτής ο πρωτοξάδερφος, που μικρά τότε τον φωνάζαμε μπάρμπα-Μήτσιο, σε μια από τις επιστροφές...
Το κτίριο, πίσω μας είναι το κτίσμα που βρίσκεται κάτω από το σχολείο. Για κάποιο διάστημα...
«Η Αρέθουσα», τεύχος 7ο, Απρίλης, 2016 Από τα ελληνικά έθιμα, τα έθιμα του Πάσχα, με τις...
Ο Καραγκιόζης και ο...Τέως (σύνθεση:Σταύρος Ξαρχάκος,στίχοι:Νίκος Γκάτσος) Εμένα φίλε με λένε...
Η ανεπτυγμένη σήμερα νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς αποτελεί στην ουσία για την...
"Ολοι εχουμε ονειρα. Καποιες φορες το ονειρο είναι η μεγαλη ζωη, καποιες φορες είναι μια απλη...
Τόν ἐμαζέψανε σηκωτό ἀπό τήν κλίνη γιά τό νιβορό Ἄλογο μαῦρο καί βαρβάτο ἔστεκε ‘κεῖ καί κίνησαν Δαδί...
Του Φώτη Μότση Έλεγε ο μπάρμπας ο Αντώνης, ζωή να 'χει, με κουβέντες και με τσίπουρο. Λόγια...
(απόσπασμα από το νέο βιβλίο ποημάτων του ΦωτοΜότση) ἄ εἶμαι περίσσια ἀποσταµένος εἶπε Βαρέθηκα τῆς...
Μυρτώ Μότση Για τα ταξίδια του, καλό είναι να αναχωρεί κανείς με λίγες αποσκευές, ελεύθερο πνεύμα...
