Ξημέρωσε, χάραξε η ημέρα, έχουμε δρόμο σήμερα, έχουμε ανηφόρα. Δύο ώρες μέχρι την Κοπάνησα. Είκοσι...
«Πού είστε νισιάνια μου», ακούστηκε η φωνή της γιαγιάς – Βαρβάρας Πάσχου καθώς ξεπρόβαλε από το...
Ετούτο κι αν ήταν: είχα να ιδώ τον tatsis από τον καιρό με τα κοντά, τα ολούθε μπαλωμένα...
Ολημερίς οι ετοιμασίες. Φροντίδα για την λάτρα του σπιτιού, τα πασχαλιάτικα ρούχα. Ήταν και το...
Ο Παυσανίας στα “Αρκαδικά” λέει: “Οπόσοι δε μυθολογήμασιν ακούοντες ήδονται, πεφύκασι και αυτοί τι...
του Ι. Μότση Στην Κνιδία υπήρχε ένα ωραιότατο άλσος με πυκνόφυλλα δέντρα προς τιμήν της Δήμητρας,...
Ο τζόγος με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ήταν κομμάτι της ανθρώπινης συμπεριφοράς από τα...
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το πανέμορφο ποίημα του Μ.Αναγνωστάκη Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει όμως...
του Φώτη Μότση Κυκλοφοροῦν αὐτοί μέ τήν παλάμη τους μές στίς δικές σου τσέπες Μέ τή σκιά σου...
του Φώτη Μότση Στο καφενείο. Σκυφτός, αναμαλλιασμένος, καθώς φύσαγε απ' το πλάι, κι αμίλητος. Την...