Του Φώτη Μότση Θερτή, στη Ρουπακιά, θερίζαμε πολλοί μαζί το στάρι. Ήταν οι καιροί που στη δουλειά...
Τώρα όμως ούτε φωνή, ούτε ξύλα, τίποτα δεν έμεινε, μόνο οι αναμνήσεις. Έχεις δίκιο φίλε...
"Σήμερον κρεμάται επί ξύλου..." Θυμάμαι ότι άκουσα πρώτη φορά αυτή την τρομερή φράση, μικρό...
Το χωριό μας ήταν και είναι όμορφο χωριό. Παλιά, κάθε σπίτι είχε και την πισίνα του που γέμιζε με...
Ο Πλούταρχος (50-120 μ.Χ.) γεννήθηκε από παλιά αρχοντική οικογένεια στη Χαιρώνεια της...
Οι «Κυνικοί» ήταν Φιλοσοφική Σχολή, και µάλιστα µία από τις µακροβιότερες. Τίποτε στη ζωή, έλεγε ο...
Δημητρίου Μίχα ,Φιλολόγου καθηγητού-Δ/ντου της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής (Κείμενο για να...
Ο Καζαμίας του 2010 (για το Ζωτικό) Γενάρης Λίγο γαμηστερός. Με υψηλές βροχοπτώσεις στη...
του Φώτη Μότση Ι. ΔΑΜΥΣ α΄ Ο έρωτάς μας άγρια αυλακιά στα όνειρα Άσπρες βαρκούλες φορτωμένες...
Δέν εἶναι ἡ ποίηση ἡ στίλβη τῆς ἀσχήμιας καί στό κατέβατό της τό ἀνάχωμα μήτε Εἶναι τό δίστομο
της Βασιλικής Μίχα Μέσ' την ειρκτή αγκαλιά της προσμονής παγιδευμένη θαρρείς του πόθου οι κρουνοί να...
του ΦωτοΜότση ΑΛΑΣ Εἶχε ἀνοίξει ὁ οὐρανός σε δυό ἐπάνω ἀπό τήν γῆ τῶν Εὐμενίδων Ἔφτανε ἦχος...