Ακόμη δεν είχαμε μάθει τ’ αλφάβητο, δεν τα ΄χαμε χωνέψει καλά-καλά, κι οι δάσκαλοί μας θέλανε να...
Τώρα όμως ούτε φωνή, ούτε ξύλα, τίποτα δεν έμεινε, μόνο οι αναμνήσεις. Έχεις δίκιο φίλε...
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το πανέμορφο ποίημα του Μ.Αναγνωστάκη Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει όμως...
Δημητρίου Μίχα ,Φιλολόγου καθηγητού-Δ/ντου της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής Σεβασμιώτατοι...
Το Τέρας κι εμείς (ένα υστερόγραφο στην προαναγγελθείσα απώλεια του Βαγγέλη Γιακουμάκη) Ο τίτλος...
Ο φίλος μας ο Tatsis συχνά πυκνά μας επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα με επιλεγμένα κείμενα...
Σαν τους αετούς που ψάχνουνε στα βράχια την φωλιά τους έτσι κι εμείς βρεθήκαμε στον τόπο τον δικό...
Βάλτε μου χιόνια, λάσπες, λασπόχιονα, βάλτε μου κρύο μέχρι το μεδούλι, το δόντι να πηγαίνει...
Πηγή που σχηματίζει το ποτάμι της ύπαρξής μας... η ζωή μας..! Ένα ταξίδι αδιάκοπο, δημιουργικό και άρρηκτα...
Συνέλεγε τους ανθούς των πετρωμάτων Τα τρυφερά δοντάκια των νεφών κάθε που κατέβαινε η βροχή Αρμολογούσε...