Αρχική
Το νέο μας καταστατικό σε word
Συντάχθηκε από Super User. Καταχωρήθηκε στο Ιστορικό
Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Συντάχθηκε από ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΙΚΑΣ. Καταχωρήθηκε στο Δημιουργίες
Του Γιάννη Μπανίκα
Πέντε παιδιά είχε ο Βαγγέλης Τόκας, απ’ την Μπεστιά. Έκανε πολλά παιδιά τότε ο κόσμος. Πέντε στόματα και πώς να τα χορτάσει ο δόλιος ; Πάλευε με καμιά τριανταριά γιδάκια, πολλά και τα ζωντανά του κόσμου τότε και λιγοστά τα βοσκοτόπια. Οι περισσότεροι στο χωριό τσοπαναραίοι. Άντε λίγοι τυχεροί να ΄χαν κι από ένα δύο τσέπια γης ποτιστικά. Αυτό ήταν το βιο τους όλο. Φτωχός τόπος το χωριό μου. Φτωχός τόπος όλη η Λάκκα Σούλι.
Φτωχός λοιπόν κι ο Βαγγέλης Τόκας. Με τραχανά το χειμώνα και γάλα τρίψα το καλοκαίρι άντρωσε τα πέντε παιδιά του, με πρώτο απ’ όλα το Βασίλη του, που ΄χε και τ’ όνομα του σχωρεμένου του πατέρα του. Πήγε φαντάρος ο Βασίλης, ένα χρόνο, ως προστάτης, και ξανά στο χωριό! Από δουλειά ; Στο χαμό, που λεν. Τον περισσότερο καιρό στο καφενείο. Τσιγάρο, στο στρατό το ΄μαθε το καταραμένο και αυτό και την ξερή. Τσιγάρο και κολτσίνα. Κι η γκρίνια στο σπίτι καθημερινό βασανάκι απ’ την ανέχεια και την αναδουλειά. Είδε κι απόειδε ο Βαγγέλης Τόκας και κινάει ένα πρωί με τα ποδάρια ως την Τύρια κι από κει με το λεωφορείο της Παραμυθιάς για Γιάννενα, και γραμμή για το γραφείο του βουλευτή του. Το και το στο βουλευτή του, ο Βαγγέλης Τόκας.
Για τον Αγγελο Σικελιανό
Συντάχθηκε από elia. Καταχωρήθηκε στο Λογοτεχνία
του Ι. Μότση
Γεννήθηκε στη Λευκάδα στις 15 Μαρτίου 1884. Ο πατέρας του δάσκαλος Κεφαλονίτης και η μητέρα του ηπειρωτικής καταγωγής. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο γράφτηκε στην Νομική Σχολή της Αθήνας την οποία εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με την ποίηση και το θέατρο.
Το 1915 εκδίδει την ποιητική συλλογή «Πρόλογος στη Ζωή, Η Συνείδηση της Γης μου»,το την ίδια χρονιά την ποιητική συλλογή «Η Συνείδηση της Φυλής μου», το 1916 την ποιητική συλλογή «Η Συνείδηση της Γυναίκας», και το 1917 την συλλογή «Η Συνείδηση της Πίστης». Κατά την περίοδο 1917-1920 εκδίδει τα χαρακτηριστικά ποιήματα «Το Πάσχα των Ελλήνων» και «Μήτηρ Θεού».
Αναμνήσεις
Τώρα όμως ούτε φωνή, ούτε ξύλα, τίποτα δεν έμεινε, μόνο οι αναμνήσεις. Έχεις δίκιο φίλε...
Στου Τόρα, εκεί που ’ναι σήμερα το καφενείο του Νεκτάριου, ήταν τότε μια καταπράσινη σαδιά με...
του Φώτη Παπαφώτη Το Ζωτικό ανήκε στην επαρχία Παραμυθιάς όταν η Παραμυθιά, ήταν στον Νομό...
"ΖΩΤΙΚΟΝ" Πρώτο δρομολόγιο παρθενικό. Καλοκαίρι του '62. Προυπάντηση στο σταυροδρόμι, στης...
Απόψεις
Μεγάλη Σαρακοστή: γιατί ονομάζεται έτσι και ποιες σημειολογίες κρύβει; Η Μεγάλη Σαρακοστή...
Ο φίλος μας ο Tatsis συχνά πυκνά μας επαναφέρει στην σκληρή πραγματικότητα με επιλεγμένα κείμενα...
Ο έρως μεριμνεί ως μανιακός των αμπελώνων της ψυχής ν’ αποτελειώσει ό,τι έχει αρχίσει με μια απλή...
Ι. Μότσης «Εν αρχή ην το Χάος[1]» κατά τον Ησίοδο. Τρία στοιχεία όμως συνυπάρχουν, το Χάος, η...
Δημιουργίες
Τόν ἐμαζέψανε σηκωτό ἀπό τήν κλίνη γιά τό νιβορό Ἄλογο μαῦρο καί βαρβάτο ἔστεκε ‘κεῖ καί κίνησαν Δαδί...
Μεγάλη Δευτέρα: Είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Αγ. Ιωσήφ του παγκάλου, (πολύ καλού) γιου του...
Συνέλεγε τους ανθούς των πετρωμάτων Τα τρυφερά δοντάκια των νεφών κάθε που κατέβαινε η βροχή Αρμολογούσε...
Μιχαήλ Πυλάρτη Από την συλλογή: «Περίπατοι στό Ζωτικό» Μὲ ἄλλους δυὸ παρέα σκεφθήκαμε...