Αγαπητοί Ζωτικιώτες, Ζωτικιώτισσες, φίλοι και φίλοι του χωριού μας σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Η Ανάσταση του Χριστού να σκορπίσει σε όλους σας χαρά και δύναμη για τις δυσκολίες της ζωής!

Ευχόμαστε πολύ σύντομα να αρθούν οι περιορισμοί στην κυκλοφορία και να μπορέσουμε όλοι μας να επισκεφτούμε το Ζωτικό,

το χωριό της ΖΩΗΣ, όπως άλλωστε μας μαρτυρά και το όνομά του.

Το ΔΣ του Συλλόγου Απανταχού Κατοίκων Ζωτικού "Η ΒΡΥΤΖΑΧΑ"

Ι. Μότσης

Αν ο χορός είναι η «ρευστή γλυπτική» με μουσική υπόκρουση τότε ποίηση είναι ο χορός των αισθήσεων με περίτεχνη λεκτική υπόκρουση, είναι τα φοβερά ή μηδαμινά γεγονότα που ωριμάζουν στην αβεβαιότητα πριν γίνουν μελετημένη έκρηξη που εκτινάσσει στα χάη, απίστευτα βίαια, την τρυφεράδα με την οποία εκκολάφτηκαν, απίστευτα τρυφερά τη βία που τα κλώσησε. Είναι οι φαντασματικές αγάπες, τ’ αγερικά του πόθου μας, οι ασαφείς σκιαγραφίες της ελπίδας και κάποιος πεταμένος σπόρος σε χρόνια χέρσο τόπο που πάει να μπουμπουκιάσει. Είναι η αρχή του κάθε μικρού ή μεγάλου ονείρου μας και το τέλος του μικρού μας ταξιδιού.

Μέσα σ’ αυτή τη γιορτή των αισθήσεων, λέξεων και συναισθημάτων στήνει ο Τάσος Μουζάκης τον δικό του χορό, που καθώς χρησιμοποιεί περίτεχνα κι από γινάτι τα χρώματα για να φτιάξει έναν όμορφο πίνακα ζωγραφικής, έτσι συνταιριάζει και τις λέξεις για να μας φτάσει “στο καταφύγιο που φθονούμε”,